Και αυτή τη Δευτέρα 15/11, από τις 21:00, μαζευόμαστε, συζητάμε και χαλαρώνουμε, πίνοντας τσίπουρο και τρώγοντας εκλεκτούς μεζέδες, πάντοτε έχοντας σαν πρωτεύον ζήτημα στο μυαλό μας την στήριξη του “Αναρχοσυνδικαλισμού”, της εφημερίδας της τοπικής ένωσης.
Το παρακάτω τεύχος της εφημερίδας “Αναρχοσυνδικαλισμός” μοιράζεται στις γειτονιές της πόλης σε 4000 αντίτυπα.
Βρείτε το ΕΔΩ σε μορφή pdf.
Την Τρίτη 26/10 πραγματοποιήθηκε πορεία ενάντια στην δολοφονία από μπάτσους του 18χρονου ρομά στο Πέραμα Αττικής. Η πορεία που ξεκίνησε από την Περιφέρεια Ηπείρου ξεκίνησει 19.30 και κινήθηκε στην ανοιχτή γιαννιώτικη αγορά με δυνατό παλμό και κατέληξε από εκεί που ξεκίνησε. Συνολικά συμμετείχαν 150 άτομα στο 3 μπλοκ που κατέβηκαν στον δρόμο (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΑΚ, ΕΣΕ) με το μπλοκ της ΕΣΕ να έχει περίπου 80 άτομα δυναμική.
Το κείμενο για τα γεγονότα
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
ΤΡΙΤΗ 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 19:00 Συγκέντρωση στην ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
Κείμενο που μοιράστηκε σε γειτονιές Ρομά στην περιοχή της Λεμονιάς Ιωαννίνων, σε κοινή εξόρμηση με την Χειρονομία ΑΚ και άλλου/ες συντρόφισσες/ους.
ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΜΑΧΑΙΡΩΝΟΥΝ, ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ!
Το γεγονός: Μπάτσοι σε μηχανές στην Αθήνα, καταδίωξαν για καμιά 20αριά χιλιόμετρα “ύποπτο αυτοκίνητο” και μόλις το ακινητοποίησαν στο Πέραμα, άδειασαν όσες σφαίρες είχαν πάνω του, σκοτώνοντας εν ψυχρώ τον πιτσιρικά δεκαοχτάχρονο Ρομά συνοδηγό και τραυματίζοντας έναν ακόμη δεκαεξάχρονο.
Το σκηνικό δε θα προξενούσε εντύπωση σε κανέναν, αν ο τόπος που εκτυλίσσονταν δεν ήταν εντός της ελληνικής επικράτειας αλλά ταξίδευε σαν είδηση από τις ΗΠΑ οπου τέτοια περιστατικά αποτελούν καθημερινότητα. Εκεί βέβαια η κύρια κοινωνική ομάδα που υπόκειται τις δολοφονίες από τους μπάτσους είναι οι αφροαμερικανοί. Εδώ μεταξύ άλλων είναι και οι Ρομά. Δεν τίθεται θέμα γενικευμένης σύγκρισης στην άσκηση μεταξύ των δυο κρατών.
Το ζήτημα που τίθεται είναι το κατά πόσον νομιμοποιείται ο οποιοσδήποτε μπάτσος να σηκώνει το όπλο του και να το αδειάζει πάνω σε κάποιους ανθρώπους με πρόσχημα κάποια ενδεχόμενη εγκληματική πράξη όπως η κλοπή. Προφανώς, τα κίνητρά του είναι τα κοινωνικά χαρακτηριστικά των παραβατών που σύμφωνα με την κυρίαρχη ιδεολογία τους κατατάσσουν σε περιθωριακούς, σε ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας.
Από την πρώτη στιγμή που κυκλοφόρησε η είδηση, τα ΜΜΕ έπιασαν δουλειά στα μηντιακά πλυντήρια, προκειμένου να δικαιολογήσουν το «κοινωνικό έργο» της αστυνομίας λέγοντας πως αυτή είναι η “δουλειά” τους. Δυστυχώς οφείλουμε να παραδεχτούμε πως έχουν δίκιο. Οι μπάτσοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή κρούσης, στον αιώνιο πόλεμο μεταξύ των καταπιεστών και των καταπιεσμένων. Μεταξύ των αφεντικών και των εργατών, μεταξύ φτωχών και πλούσιων. Και προφανώς βρίσκονται από την πλευρά των πλουσίων. Αυτό μας το θυμίζουν σε κάθε ευκαιρία. Από την καταστολή των διαδηλώσεων, τις απαγορευσεις κυκλοφορίας, μεχρι και τα γεγονότα τυπου Περάματος. Αυτό που όπλισε το χέρι των μπάτσων, είναι η αβαντα που τους δίνει η ταξική και εθνική διάρθρωση της κοινωνίας, της οποίας αποτελούν προασπιστές.
Και μη μου πεις εσυ που τώρα διαβάζεις αυτό το κείμενο, πως σε ξενίζουν όλα αυτά και πως έχουμε κοινωνική ειρήνη, γιατί δεν μπορεί να μην έχεις σκεφτεί το εξής απλό: πόσες κρατικές δολοφονίες έγιναν από μπάτσους σε λευκούς, δυτικούς, αστούς τραπεζίτες που καταχράστηκαν δισεκατομμύρια; Σε λευκούς, δυτικούς, αστούς, βιαστές ή πολιτικούς που καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα; Σε εφοπλιστές έμπορους ηρωίνης; Καμία! Γιατί; Επειδή απλά αυτοί δεν είναι φτωχοδιάβολοι, δεν είναι η πλέμπα. Αυτοί είναι τα αφεντικά μας! Αναρωτήσου επίσης, αν θα είχε την ίδια εξέλιξη το περιστατικό, αν δεν λάμβανε χώρα στις εργατικές συνοικίες του Περάματος αλλά στην Εκάλη. Άραγε οι μπάτσοι θα σήκωναν όπλα με τόση ευκολία σε αυτή την περιοχή; Εν τέλει τι είδους άνθρωποι είναι όσοι διαπράττουν μικροκλοπές; Πλούσιοι πάντως σίγουρα δεν είναι! Κάτι που αποδεικνύει την ταξική αιτία αυτού του γεγονότος. Οι φτωχοί, οι καταπιεσμένοι, οι εκμεταλλευόμενοι, βράζουν όλοι εν τέλει στο ίδιο καζάνι, ανεξάρτητα κουλτούρας ή καταγωγής.
Το μεγάλο όμως ερώτημα που παραμένει ,είναι ότι οσο εύκολα πλέον η αστυνομία μπορεί να βγάζει όπλα, τόσο μπορούμε εγώ κι εσύ να βρεθούμε απέναντι από την κάνη ενός πιστολιού, επειδή αρνηθήκαμε να υπακούσουμε σε εντολές.
Αν αυτό κοινωνικά το επιτρέψουμε, αν ο καθένας και η καθεμία από μας δεν αντισταθεί απέναντι σε αυτή τη συνθήκη, τότε μην εκπλαγείς πάλι αν τα όπλα στραφούν και εναντίον άλλων κοινωνικών κατηγοριών .Η αστυνομική βία κι αυθαιρεσία είναι εγγενή χαρακτηριστικά του καπιταλιστικού κράτους. Ειδικά οι ομάδες ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ θεωρούνται επίλεκτα σώματα ασφαλείας, πράγμα που αποδεικνύεται ακριβώς από το βαθμό της βίας που ¨δικαιούνται¨ να ασκούν.
Κι αν αυτή η εικόνα σου φαίνεται πολύ μακρινή, θυμήσου τις ένοπλες μπούκες σε σπίτια (π.χ Ινδαρές), το τράβηγμα όπλου από μπάτσο μέσα σε δημόσιο πανεπιστήμιο, την δολοφονία Γρηγορόπουλου, τα βασανιστήρια εντός και εκτός τμημάτων και πολλά άλλα.
Τα δεκάδες γεγονότα αστυνομικής βαρβαρότητας που έχουν καταγραφεί αποδεικνύουν περίτρανα το ότι οι μπάτσοι των μονάδων ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως μια ένοπλη συμμορία, στην οποία κανένας δε μπορεί να φέρει αντίρρηση. Αντίστοιχα, συμπεριφέρονται ως εκτελεστές που ενσαρκώνουν το κρατικό μονοπώλιο της βίας.
Όταν δε το κράτος, τους επιτρέπει να λειτουργούν εντελώς αυθαίρετα τα πράγματα ξεφεύγουν. Μια ακόμη γεύση αυτής της «κανονικοποιημένης» βαρβαρότητας πήραμε εδώ στα Γιάννενα στην απεργιακή πορεία της 26ης Νοεμβρίου 2020, όταν οι ΔΙΑΣ επιτέθηκαν άγρια στους /στις συναδέλφους/-ισσες διαδηλωτές/-τριες και διέλυσαν την απεργιακή πορεία.
Ενα είναι η σίγουρο: Η κοινωνική οργή θα τους μαζέψει! Σε κάθε πόλη, σε κάθε μέρος της χώρας, να αντισταθούμε χωρίς διαχωρισμούς στο Κράτος, τα αφεντικά και τις ένοπλες συμμορίες τους.
ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΑΜΑ
ΤΡΙΤΗ 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 19:00 Συγκέντρωση στην ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ (ΕΣΕ)
Μετά από λαϊκή απαίτηση μηνών, το καφενείο της Τσαγκαροδευτέρας που τόσο αγαπήθηκε και διοργανωνόταν από την ΕΣΕ Ιωαννίνων επιστρέφει ξανά στην κατάληψη Αντιβίωση (Παπανδρέου και Μπελογιάννη γωνία). Μαζευόμαστε, συζητάμε και χαλαρώνουμε, πίνοντας τσίπουρο και τρώγοντας εκλεκτούς μεζέδες, πάντοτε έχοντας σαν πρωτεύον ζήτημα στο μυαλό μας την στήριξη του “Αναρχοσυνδικαλισμού”, της εφημερίδας της τοπικής ένωσης.
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο νιώθουμε σαν κομπάρσοι σε δυστοπική ταινία επιστημονικής φαντασίας με το πλέον εξωφρενικό σενάριο: επιβολή μιας κατάστασης «έκτακτης ανάγκης» από το κράτος που δικαιολογεί κάθε είδους αυταρχικό μέτρο σε γενναίες δόσεις: lockdown, απαγόρευση κυκλοφορίας και συναθροίσεων, πρόστιμα και σκληρή αστυνομική καταστολή· που παρουσιάζει την πανδημία ως ένα αυστηρά υγειονομικό γεγονός για το οποίο αρμόδιοι είναι μόνο οι εγκεκριμένοι από το ίδιο «ειδικοί»· που προωθεί με το στρατηγικό αφήγημα της «ατομικής ευθύνης» την εκβιαστική συναίνεση στη μείωση των κρατικών αναπαραγωγικών δαπανών για την υγεία, στη μείωση των δαπανών για την υγεία, στη μείωση των μισθών και στην αύξηση των απολύσεων· που βίαια εισάγει την τηλεκπαίδευση και την τηλεργασία αλλάζοντας τη μορφή της εργασίας μας και που, τέλος, νομοθετεί τον υποχρεωτικό εμβολιασμό ως «πανάκεια» και «απελευθέρωση» απαγορεύοντας οποιαδήποτε αμφισβήτηση επ’ αυτού. Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός δεν αποτελεί συνεπώς μεμονωμένο γεγονός αλλά το πιο πρόσφατο επεισόδιο της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, ενάντια στην οποία από τον Μάρτη του 2020 οι αντιστάσεις ήταν ελάχιστες. Ένα φτηνό και όλο και πιο αμφιλεγόμενο μέτρο, δήθεν προστασίας της υγείας μας, που μας αντιμετωπίζει σαν κρέας προς συντήρηση, μόνο σαν εργασιακή δύναμη και μόνο για να παραμείνουμε υποτίθεται υγιείς και αποδοτικοί μέσα στις ασφυκτικές αίθουσες διδασκαλίας.
Κάθε συζήτηση και αντιπαράθεση γύρω από τις αιτίες της πανδημίας, την ικανοποίηση των αναγκών μας, την ποσοτική και ποιοτική αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας καθώς και τον έλεγχο από εμάς του ίδιου του περιεχομένου της μέσα στις όλο και πιο ανθυγιεινές εργασιακές και κοινωνικές σχέσεις που ζούμε είναι ουσιαστικά απαγορευμένη.
Για την ακρίβεια, με την ψήφιση του νόμου 4820 και την τροπολογία της 22ης Ιουλίου, η απείθεια των εργαζόμενων σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και των υγειονομικών στο μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού ήδη έχει ως αποτέλεσμα χιλιάδες εργαζόμενοι να βρίσκονται σε καθεστώς αναστολής εργασίας! Ταυτόχρονα, θεσπίστηκε η γενική υποχρέωση για όλους τους εργαζόμενους ιδιωτικού και δημόσιου τομέα να επιδεικνύουν στους εργοδότες τους το πιστοποιητικό εμβολιασμού εκβιάζοντας έτσι πολλούς, μέσα στο πλαίσιο της διαρκούς ενίσχυσης του διευθυντικού δικαιώματος από τον Μάρτη του 2020, στο να το κάνουν και αναγκάζοντας άλλους σε απόλυση ή αναγκαστική παραίτηση. Αντί για μια απόφαση ελεύθερης επιλογής, ο εμβολιασμός γίνεται συνεπώς μοχλός για την άρση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων έναντι διευθυντικού δικαιώματος και για την επιβολή ενός καθεστώτος διακρίσεων και κατηγοριοποιήσεων μεταξύ ανεμβολίαστων και εμβολιασμένων, λες και η σύμβαση εργασίας περιέχει ή θα μπορούσε να περιέχει όρους ή προϋποθέσεις που σχετίζονται με την κατάσταση υγείας του εργαζόμενου και το κάθε αφεντικό -όπως το κράτος στην περίπτωσή μας- νομιμοποιείται να άρει τον σωματικό μας αυτοκαθορισμό ή να μας εκβιάσει σε καταναγκαστικές ιατρικές πράξεις, σε ρόλο ελεγκτή της ιατρικής κατάστασής μας.
Με όπλο τον εμβολιασμό οι διαχωρισμοί και οι διαιρέσεις εντός της εργατικής τάξης και των εκπαιδευτικών ειδικότερα όχι απλά εντείνονται αλλά και εγκαινιάζονται νέες: έτσι, οι «χαραμοφάηδες» ανεμβολίαστοι αποκλείονται από τη χρήση δημόσιων δομών υγείας για τη διενέργεια διαγνωστικών ελέγχων και δεν δικαιούνται πρόσβαση σε δωρεάν τεστ αλλά υποχρεώνονται να τα πληρώνουν ως δωράκι σε ιδιωτικές δομές. Αυτά που μέχρι τώρα αποτελούσαν βασικές λειτουργίες μέσα στην κοινωνία, όπως η κατανάλωση (σε κλειστούς χώρους) και η μισθωτή εργασία (στους συγκεκριμένους τομείς που προαναφέραμε προς το παρόν) για τους «υπεύθυνους» εμβολιασμένους μετατρέπονται σε «προνόμια» από τα οποία αποκλείονται οι «Άλλοι», οι «επικίνδυνοι» και «ανεύθυνοι» ανεμβολίαστοι.
Απέναντι σ’ αυτό το δυστοπικό τοπίο και ενώ ήδη οι υγειονομικοί βρίσκονται σε αγώνα ενάντια στις αναστολές εργασίας και στην αναδιάρθρωση-περαιτέρω ιδιωτικοποίηση που εφαρμόζεται στον τομέα της υγείας μέσω ακριβώς των αναστολών και του ξεσκαρταρίσματος, ελάχιστα σωματεία έχουν πάρει ξεκάθαρα θέση υπεράσπισης όσων αρνούνται να εμβολιαστούν, χωρίς ταυτόχρονα να υπονομεύουν τους όποιους λόγους για τους οποίους το κάνουν. Γιατί η επίκληση στον «μαζικό καθολικό εμβολιασμό» της αριστεράς, που δήθεν θα γίνει δια της πειθούς και όχι υποχρεωτικά, όπως κάνει ήδη η κυβέρνηση, αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους σαν αδαείς ανήλικους προς σωφρονισμό στην καλύτερη περίπτωση ή σαν ψεκασμένους ανορθολογιστές, συνοδοιπόρους της ακροδεξιάς, στη χειρότερη. Στο μεταξύ, το κενό που αφήνει το μεγαλύτερο μέρος της αριστεράς και του ανταγωνιστικού κινήματος εν γένει, το έχει ήδη καταλάβει όντως η ακροδεξιά που σε μεγάλο βαθμό μονοπωλεί την αντίσταση στο πιο πρόσφατο επεισόδιο της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας. Στην πραγματικότητα τηρείται σιγή ιχθύος απέναντι στον εκβιασμό, την οικονομική αφαίμαξη και τις αναστολές, όπως τα περιγράψαμε παραπάνω και κανένας πραγματικός αγώνας.
Η κατάσταση θυμίζει τη συναίνεση και αποδοχή των μαζικών πολύμηνων εγκλεισμών και της τηλεκπαίδευσης που οδήγησαν στην κατάθλιψη μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού καθώς και στη συστηματική παραβίαση των ατομικών, κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Ειδικά μάλιστα στην περίπτωση της τηλεκπαίδευσης, η αριστερά επέτρεψε στο κράτος να μετατρέψει την παρατυπία σε νόμο. Κατόπιν τούτων, βρισκόμαστε τώρα σε ακόμα χειρότερες συνθήκες ενώπιον της εφαρμογής της αξιολόγησης για την οποία , φρόντισαν από την αρχή να μας καταστήσουν σαφές ότι «Η αξιολόγηση είναι υποχρεωτική και ασφαλώς προβλέπονται και συνέπειες για όποιον δεν συμμετέχει. Η μη μισθολογική εξέλιξη και η παρακράτηση μισθού έως και ενός μηνός, αλλά παράλληλα τα αποτελέσματά της θα συνδέονται με επιβράβευση μέσω μορίων είτε με επιμόρφωση» (Κεραμέως, Ιούλιος 2021).
Χρόνια τώρα αγωνιζόμαστε ενάντια σ’ αυτήν τη διαδικασία ποσοτικοποίησης, καταμέτρησης, ιεραρχικής κατανομής και κατηγοριοποίησης των σχολικών μονάδων, στον τεμαχισμό και την καταγραφή της εκπαιδευτικής λειτουργίας. Χρόνια τώρα την αναγνωρίζαμε ως μοχλό για διαρκή ανταγωνισμό ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και σε σχολεία, διχασμού των εκπαιδευτικών, κατηγοριοποίησης των σχολείων που θα οδηγήσει σε μειώσεις μισθών, διαθεσιμότητες και απολύσεις. Τη θεωρούσαμε όπλο ενοχοποίησης των εκπαιδευτικών και μετακύλισης των ευθυνών πάνω τους και εργαλείο πειθάρχησης.
Ακριβώς η ίδια διαδικασία επιχειρείται τώρα εισάγοντας μια νέα διαίρεση και βάζοντας στο στόχαστρο μια νέα κατηγορία αποδιοπομπαίων τράγων, τους ανεμβολίαστους εκπαιδευτικούς! Η ίδια λογική της «ατομικής ευθύνης» και της «αντικοινωνικής συμπεριφοράς» επιστρατεύεται και τώρα και παρόμοιες ποινές επιφυλάσσονται στους απείθαρχους. Με την υπερεξουσία που δόθηκε στους διευθυντές σχολικών μονάδων, όπως δρομολογείται περικοπή μισθού σε όσους εκπαιδευτικούς αρνηθούν την αξιολόγηση, ομοίως και ακόμα χειρότερα επακολουθεί αναστολή εργασίας και απόλυση σε όσους αρνούνται τον εμβολιασμό!
Αν η αξιολόγηση αποτελεί όπλο διαίρεσης των εκπαιδευτικών και εργαλείο για την υποτίμηση της εργασιακής μας δύναμης, το ίδιο επιχειρείται και με το εμβολιασμό από το κράτος. Η αντίστασή μας στην αξιολόγηση δεν μπορεί να αγνοήσει τη δημιουργία αυτών των νέων διαχωρισμών. Ο αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση πρέπει να συνδεθεί με τον αγώνα ενάντια στις νέες κατηγοριοποιήσεις και απαγορεύσεις, στη διαρκώς ανανεούμενη δεξαμενή εξιλαστήριων θυμάτων της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, αυτής της πολύ πιο βλαβερής από τον Covid-19 απειλής για την υγεία μας.
Να συνδέσουμε τον αγώνα μας ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό και την αξιολόγηση με τον αγώνα των υγειονομικών ενάντια στις αναστολές και ενάντια στις διακρίσεις και αποκλεισμούς στον δημόσιο χώρο.
• Κανένας υποχρεωτικός εμβολιασμός και κανένα περιοριστικό μέτρο ή διάκριση
• Όχι στην επιβολή υποχρέωσης των ανεμβολίαστων εκπαιδευτικών να πληρώνουν με δικά τους έξοδα δύο rapid test την εβδομάδα.
• Δωρεάν πρόσβαση για όλους στις δομές Υγείας χωρίς αποκλεισμούς.
• Κανένας εργαζόμενος να μην δείχνει πιστοποιητικά εμβολιασμού, νόσησης ή τεστ. Καμία ανοχή στο σύστημα της ρουφιανιάς, που καταργεί το απόρρητο των ιατρικών πράξεων.
• Συνδικαλιστική κάλυψη όσων συναδέλφων απειληθούν με απόλυση ή αναστολή εργασίας
• 15 παιδιά στις αίθουσες – προσλήψεις εκπαιδευτικών για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες
• Καμιά αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση σχολείων
• Δεν θα ανεχτούμε κανένα λοκντάουν στις ζωές μας και στις ζωές των μαθητών μας
Εκπαιδευτικοί ενάντια σε όλους τους διαχωρισμούς και την αξιολόγηση
Το Σαββατοκύριακο προχωρήσαμε σε μια σειρά δράσεων αναφορικά με τον αγώνα των διανομέων της e-food. Πιο αναλυτικά κρεμάστηκαν κάποια πανό σε σημεία της πόλης καθώς επίσης έγινε ένα μοίρασμα κειμένου σε εργαζόμενους/ες στο Delivery ενημερωτικά για τον αγώνα και την νίκη των συναδέρφων τους.
Το κείμενο που μοιράστηκε: E FOOD
