ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
«Workers Solidarity» Νο 111
Κατά τη διάρκεια πρόσφατης επίσκεψής του στο Δουβλίνο , η «Workers
Solidarity» είχε την ευκαιρία να μιλήσει με τον 93 Roma Marquez Santo
για τις εμπειρίες του στην Ισπανική Επανάσταση . Το 1936 ο Roma ήταν
μεταλλεργάτης και μέλος της συνδικαλιστικής οργάνωσης UGT και του POUM
Ήταν χαοτική ! Για μια στιγμή κανείς δεν ήξερε τι θα γίνει ή τι θα γινόταν στο
άμεσο μέλλον . Οι δρόμοι ήταν πλημμυρισμένοι από εργάτες οι οποίοι έφεραν
κάθε είδος όπλου . Τα εργοστάσια ήταν πολύ καλά περιφρουρούμενα αλλά
έπρεπε να καταλάβουμε τους κύριους στρατώνες , στην προσπάθεια αυτή
σκοτώθηκε ο αναρχικός Francisco Ascaso. Οι στρατώνες περικυκλώθηκαν και
εκεί και αλλού και ειδικά όπου η Εθνική Φρουρά τάχθηκε με το λαό .
Αλλά υπήρχαν εργοστάσια που έπρεπε να οργανωθούν και να σταλθούν
προμήθειες τροφίμων στην επαρχία . Αυτό οργανώθηκε πολύ γρήγορα με την
συγκρότηση επιτροπών οι οποίες ετοιμάστηκαν να αντιμετωπίσουν την όλη
κατάσταση . Μετά από μια ή δύο μέρες υπήρχε πληθώρα τροφίμων . Και όπλων
επίσης .
Η επανάσταση είναι τρέλα , αποδιοργάνωση . Αλλά πολύ γρήγορα επικρατεί
οργάνωση … Ήταν θαυμάσια εποχή να είναι τότε κάποιος στη Βαρκελώνη , με
εμάς τον λαό στη εξουσία !
Πώς ήταν το ταξίδι προς το μέτωπο ;
Περάσαμε μέσα από διάφορα χωριά και ο κόσμος μάς φώναζε «,
θέλουμε κι εμείς να έρθουμε »! Αρκετοί το έκαναν αλλά πολύ περισσότεροι
έπρεπε να αναλάβουν την καλλιέργεια της γης και να εξασφαλίσουν τη σοδειά .
Αυτό οργανώθηκε από επιτροπές σε κάθε χωριό και η σοδειά μαζεύτηκε και
στάλθηκε στις πόλεις όπου επεξεργάστηκε σε εργοστάσια κατειλημμένα από
τους εργάτες , οι οποίοι είχαν ήδη συγκροτήσει επιτροπές που περίμεναν να
συμβεί κάτι τέτοιο .
Τελικά , φτάσαμε στο μέτωπο και παραμείναμε εκεί μέχρι που η κυβέρνηση
άρχισε να συλλαμβάνει μέλη του POUM στη Βαρκελώνη . Τότε ήταν που έγινα
αναρχικός και μέλος της πολιτοφυλακής της CNT.
Τι έγινε στο τέλος του πολέμου ;
Η ομάδα μου συλληφθήκαμε τελικά όλοι από τους φασίστες . Εκείνοι που
παραδέχονταν ότι ήσαν εθελοντές στο μέτωπο παίρνονταν μακριά και
φαινόταν ότι θα είχαμε μαζικές εκτελέσεις . Ωστόσο , παραπεμφθήκαμε σε δίκη
και σταθήκαμε τυχεροί : ένας φασίστας αξιωματικός που είχαμε πιάσει
αιχμάλωτο κατέθεσε ότι δεν είχε κανένα παράπονο από μας . Έτσι δεν υπήρχε
κανείς να καταθέσει κάτι ψευδές σε βάρος μας και καταδικαστήκαμε σε
20 φυλάκιση .
παραδέχονταν ότι ήσαν εθελοντές στο μέτωπο παίρνονταν μακριά και
φαινόταν ότι θα είχαμε μαζικές εκτελέσεις . Ωστόσο , παραπεμφθήκαμε σε δίκη
και σταθήκαμε τυχεροί : ένας φασίστας αξιωματικός που είχαμε πιάσει
αιχμάλωτο κατέθεσε ότι δεν είχε κανένα παράπονο από μας . Έτσι δεν υπήρχε
κανείς να καταθέσει κάτι ψευδές σε βάρος μας και καταδικαστήκαμε σε
20 φυλάκιση .
Αυτό έγινε το 1939;
Ναι , αλλά δεν πρέπει να ήταν αρκετοί από μας και η ποινή κατέβηκε στα 6
χρόνια . Προσωπικά έμεινα στη φυλακή 3 χρόνια , 9 μήνες και 14 μέρες και τότε
με απελευθέρωσαν …
Τι έκανες τότε ;
Πήγα πίσω στην Καταλωνία , αλλά φυσικά δεν μπορούσα να βρω εργασία . Τα
πάντα είχαν αλλάξει , δεν ήταν όπως πριν , ήταν δύσκολα χρόνια .
Ως πρώην πολιτικός κρατούμενος πήρες δελτίο τροφίμων ;
Ναι . Αλλά είχαμε εξαδέλφια στις ΗΠΑ που έστελναν χρήματα και ζήσαμε με
αυτά για αρκετά χρόνια .
Και μια τελευταία ερώτηση Roma. Τι είναι αυτό που συνεχίζει να σε εμπνέει ;
Τα οικονομικά προβλήματα στον κόσμο σήμερα μάς δείχνουν ότι ο
καπιταλισμός είναι ακόμα εδώ , δεν έχει ηττηθεί . Είναι δύσκολο να νικήσουμε
τον καπιταλισμό , αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε .
* Από την εφημερίδα του ιρλανδικού Workers Solidarity Movement ((WSM –
Κίνημα Εργατικής Αλληλεγγύης ), «Workers Solidarity» («Εργατική
Αλληλεγγύη »). Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της οργάνωσης www.wsm.ie
Ελληνική μετάφραση « Θεός – Ούτε Αφέντης », Σεπτέμβρης 2009.
