Για την απεργία των Αιγύπτιων αλιεργατών στην Μηχανιώνα

Ένα ιστορικό

 

Τόσο στη Μηχανιώνα όσο και στα άλλα λιμάνια της Ελλάδας η πλειοψηφία των αλιεργατών είναι αιγυπτιακής καταγωγής, και έρχονται στην Ελλάδα με διακρατική συμφωνία. Συμφωνία δηλαδή που περιλαμβάνει τις υπογραφές από 3 υπουργεία, το Οικονομικών, το Εξωτερικών και το Εργασίας. Οι αιγύπτιοι λοιπόν αλιεργάτες της Μηχανιώνας (και όχι μόνο) βρίσκονται πολλά χρόνια στην χώρα μας και πρόκειται για εξειδικευμένους εργάτες: η δουλειά που κάνουν δεν είναι εύκολο να γίνει από οποιονδήποτε, απαιτεί εμπειρία, είναι επίπονη και συχνά επικίνδυνη.

 

Στη Μηχανιώνα τώρα οι αλιεργάτες αμείβονται με μερτικό.

 

Υπολογίζονται δηλαδή τα έσοδα-έξοδα της τράτας και ότι μένει μοιράζεται (όχι φυσικά σε ίσα κομμάτια, καθότι ο πλοιοκτήτης/εργοδότης παίρνει μεγαλύτερο συμφωνημένο μερίδιο, που κατά περιπτώσεις φτάνει και το 50%). Τα προηγούμενα χρόνια το μερτικό ενός αλιεργάτη έφτανε και τα 1200-1300 ευρώ (όχι φυσικά για πενθήμερη-οκτάωρη δουλειά αφού μια μηχανότρατα μπορεί να μπαρκάρει και για 24ωρα). Με πρόσχημα όμως την οικονομική κρίση οι πλοιοκτήτες, μέσω της Πανελλήνιας Ένωσης Πλοικτητών Μέσης Αλιείας, άρχισαν να μειώνουν τα μερτικά. Το μερτικό έφτασε τα 300-400 ευρώ, κάτι που ξεσήκωσε τους αλιεργάτες, αφού ούτε τα νοίκια στην Μηχανιώνα δεν βγαίνουν, πόσο μάλλον να σταλθούν και κάποια χρήματα στις οικογένειες τους πίσω στην αίγυπτο.

 

Οι αλιεργάτες λοιπόν κατέβηκαν σε απεργία. Οργανώθηκαν και οργανώνονται μόνοι τους αλλά είχαν από την αρχή την έντονη συμπαράσταση του ΠΑΜΕ που π.χ. τους κάλυψε για την πρώτη απεργία τους μέσω της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων που ηγεμονεύει. Εδώ θα πρέπει να πούμε ρητά ότι το ΠΑΜΕ στηρίζει, προτείνει, βοηθά, αλλά δεν καθορίζει 100% το τι θα γίνει με την απεργία. Οι αιγύπτιοι έχουν τη δική τους κοινότητα, τη δική τους κουλτούρα και κυρίως τη δική τους γλώσσα. Ότι και να προτείνει δηλαδή το ΠΑΜΕ, ξεκινά η κουβέντα στα αραβικά, και εκεί είναι δύσκολο να χειραγωγήσει. Αντίθετα, η προσωπική μας επαφή με αλιεργάτες έδειξε ότι αυτοί είναι έντονα χειραφετημένοι, γνωρίζοντας τον πολιτικό ρόλο των κομματιών που τους συμπαραστέκονται.

 

Τώρα: η απεργία συνεχίζεται μέσω του νεοσύστατου σωματείου Αιγυπτίων αλιεργατών Μηχανιώνας. Τρεις φορές έχει βγει παράνομη και καταχρηστική αλλά συνεχίζεται με άλλα αιτήματα κάθε φορά. Οι αλιεργάτες είναι αποφασισμένοι, μπαίνουν στην 4η εβδομάδα.

 

Εμείς, ως συνέλευση αλληλεγγύης που συστάθηκε στην Θεσσαλονίκη, θεωρήσαμε εξαρχής πολύ σημαντικό να τους στηρίξουμε. Έχουμε οργανώσει πορεία, συναυλία οικονομικής ενίσχυσης, εκδήλωση ενημέρωσης κ.α. Θεωρούμε πολύ σημαντικό αυτό τον αγώνα για όλους μας γιατί

 

n Πρόκειται για απάντηση συναδέλφων εργαζομένων στα «βάρη της κρίσης» με οργάνωση και με αγωνιστικότητα.

 

n Πρόκειται για ΔΥΣΚΟΛΗ απάντηση, απάντηση συναδέλφων που δεν έχουν τις ίδιες θεσμικές καλύψεις που έχουμε εμείς, οι ελληνικής ιθαγένειας εργαζόμενοι: έρχονται μεν με συμφωνημένο διακρατικό τρόπο, αλλά παραμένουν «ξένοι», έχουν να αντιμετωπίσουν συνέχεια θεσμικές τρικλοποδιές, εκβιασμούς τόσο από το ελληνικό όσο και από το αιγυπτιακό κράτος, ακόμα και δυσκολίες στην γλωσσική επικοινωνία.

 

n Πρόκειται τέλος για έναν αγώνα που ξεσκεπάζει το καθεστώς στις μικρές επαρχιακές πόλεις, δηλαδή τη σύμπλευση των δυνατών (εργοδοτών/πλοιοκτητών) με την τοπική εξουσία (δήμο, νομαρχία, δημόσιες υπηρεσίες), με το λιμεναρχείο και την αστυνομία, με παράγοντες της κοινωνικής ζωής της πόλης. Οι συνάδελφοι αλιεργάτες δεν έχουν απέναντι τους όλη την κοινωνία της Μηχανιώνας, ζουν χρόνια εκεί και έχουν αναπτύξει σχέσεις. Αλλά έχουν να αντιμετωπίσουν το δίκτυο οικονομικής και θεσμικής εξουσίας της πόλης. Και έχουν απέναντι τους και το ήδη υπάρχον «σωματείο αλιεργατών Μηχανιώνας», ένα σωματείο εργοδοτικό, που περιλαμβάνει τους ελάχιστους ελληνικής καταγωγής αλιεργάτες οι οποίοι συνασπίζονται με τους πλοιοκτήτες. Ένα σωματείο-σφραγίδα που όμως συμμετέχει στον υπολογισμό των μερτικών των αλιεργατών και νομιμοποιεί το κλέψιμο εις βάρος των αιγυπτίων αλιεργατών. Ο αγώνας τους λοιπόν αναδεικνύει και αυτή την πτυχή, τον ρόλο του εργοδοτικού-γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και το πως οι εργοδότες εκμεταλλεύονται τις εθνικές διαφοροποίησεις εις βάρος μας.

 

 

This entry was posted in Απεργίες, Εργατικές ειδήσεις. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *