Ανακοίνωση-Ανάλυση για τα γεγονότα της 48ωρης απεργίας “Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ”

      Για μένα το λοιπόν το πιο εκπληχτικό,
      πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο
      είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίσει
      είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε

      (Μικρόκοσμος, Ναζίμ Χικμέτ)

      “Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ”

      (από ομιλία του Β.Ι,Λένιν σε εργάτες στην Α.Πετρούπολη, 1917)

      Ένα κείμενο για τα γεγονότα της 19ης και 20ης Οκτώβρη, αναφορικά με τα Γιάννινα και όχι μόνο

      Η 19η και 20 Οκτώβρη είναι δύο πολύ σημαντικές ημερομηνίες στην διεξαγωγή της ταξικής σύγκρουσης στον ελλαδικό χώρο. Και τις δύο αυτές μέρες εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου κατέκλυσαν τους δρόμους όλων των αστικών κέντρων. Άνθρωποι με διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, πολιτικές αναλύσεις, αιτήματα και στοχεύσεις, άνθρωποι από διαφορετικές “μπάντες”, ακόμη κι αυτοί που μέχρι πρότινος δεν κατέβαιναν σε απεργίες και πορείες, συναντήθηκαν στον αγώνα. Παρέκαμψαν την προπαγάνδα των ΜΜΕ, την ωμή βία των κατασταλτικών μηχανισμών, έσπασαν την εργοδοτική τρομοκρατία και κατέβηκαν στους δρόμους. Τον αγώνα που διαμηνύει στην εξουσία, την δύναμη των εκμεταλλευόμενων, την δύναμη αυτών που παράγουν τα πάντα. Έχει πολλές φορές αποδειχτεί ιστορικά, ότι αυτή η δύναμη δύσκολα γίνεται διαχειρίσιμη όταν εκφράζεται με μαζικό και συγκρουσιακό τρόπο.

      19 Οκτώβρη

      Στα Γιάννινα η απεργιακή διαδήλωση ήταν μαζικότατη. Τουλάχιστον 5000 κόσμος ξεκίνησε από το εργατικό κέντρο. Δυστυχώς η πορεία αμαυρώθηκε από τα επεισόδια στα οποία επιδόθηκαν οι γνωστοί – άγνωστοι γραφειοκράτες συνδικαλιστές του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων, του ΝΑΡ, των μικροαφεντικών του Εμπορικού Συλλόγου και ορισμένων πρωτοβάθμιων σωματείων. Σταμάτησαν την πορεία στην Νομαρχία, έστησαν τα μεγάφωνα τους και άρχισαν τους πύρινους λόγους, υποστηρίζοντας μέχρι και τους ανθρωποφύλακες των φυλακών Σταυρακίου, που επέλεξαν εκείνη τη μέρα να διεκδικήσουν τα νυχτοκάματα τους αντί να βασανίσουν. Οι διαδηλωτές τους απαξίωσαν καθολικά. Η πορεία συνέχισε κανονικά, περνώντας από μπροστά τους ενώ τα συνθήματα “Αλήτες λερές εργατοπατέρες” και “Κόντρα στα παζάρια των γραφειοκρατών, αγώνας στα χέρια των εργατών” κάλυψε τις ομιλίες τους. Έμειναν με καμιά 300αριά άτομα να λιβανίζουν την…πτώση της κυβέρνησης.

      20 Οκτώβρη

      Μικρότερη σε όγκο διαδήλωση, άλλα εξίσου δυναμική. Οι μαθητές μπήκαν κεφαλή της πορείας. Όταν έφτασαν στην ΟΑΣΗ συνάντησαν ένα πρωτόγνωρο για τα Γιάννενα σκηνικό. Το ΠΑΜΕ εμπόδιζε με αλυσίδες την διέλευση της πορείας προς τη Νομαρχία! Οι μαθητές αντέδρασαν, δεκάδες διαδηλωτές κυρίως από το μπλοκ του Συντονιστικού Καταλήψεων Π.Ι και της ΕΣΕ έτρεξαν να τους συνδράμουν ενώ το ΠΑΜΕ είχε αρχίσει ήδη να τους χτυπά. Ένας μαθητής τραυματίστηκε στο κεφάλι. Οι υπόλοιποι(ΕΚΙ, πρωτοβάθμια σωματεία, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ μ-λ/Αγωνιστικες κινησεις/ταξικη πορεία) πήραν τα πανό τους και έστριψαν να φύγουν αφήνοντας μαθητές, φοιτητές κι εργαζόμενους εκτεθειμένους τόσο στο μπλόκο του ΠΑΜΕ όσο και στα ΜΑΤ από πίσω, που βρίσκονταν στην αρχή της 28ης Οκτωβρίου. Τελικά ο κόσμος έφυγε από το σημείο για να μην περικυκλωθεί (βλ. Πολυτεχνείο 98′, συνεργασία ΚΚΕ – ΜΑΤ).
      Όταν η πορεία βρέθηκε από την πάνω πλευρά της Νομαρχίας, μεγάλο κομμάτι των διαδηλωτών επέλεξε την σύγκρουση με το μπλόκο. Οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ και του ΝΑΡ προσπάθησαν να προστατεύσουν τις αλυσίδες του ΠΑΜΕ. Μεμονωμένα άτομα επιχείρησαν λανθασμένα να συγκρατήσουν τους εξοργισμένους. Στην συνέχεια η υπόλοιποι διαδηλωτές μάθανε ότι το ΕΚΙ και το ΝΑΡ είχαν κανονίσει με τους αντίστοιχους γραφειοκράτες του ΠΑΜΕ, από πριν την παράκαμψη . Η απεργιακή διαδήλωση συνεχίστηκε προς Ακαδημία. Το ΠΑΜΕ φαινόταν να θέλει να παραμείνει στο σημείο υλοποιώντας την διακήρυξη του να λύσει τον “αποκλεισμό” του άδειου κτιρίου μέχρι το απόγευμα. Εκατοντάδες απεργοί και φοιτητές προερχόμενοι από όλα τα μπλοκ, βρέθηκαν ξανά απέναντι στις αλυσίδες τους, με το πανό της ΕΣΕ ανοιχτό. Η σύγκρουση ήταν μια δημόσια, ξεκάθαρη επιλογή, μπρος τα μάτια εκατοντάδων Γιαννιωτών, που είδαν την εξέλιξη της άστοχης περικύκλωσης της Νομαρχίας από το ΠΑΜΕ. Ούτε προβοκάτσιες, ούτε ασφαλίτες, ούτε “αναρχοφασιστοειδή” ούτε πράσινα άλογα! Στη θέα του κόσμου που πήγαινε πάνω τους, μάζεψαν τα πανό και τα κοντόξυλα και αποχώρησαν, τρώγοντας βροχή από γιαούρτια, μπουκαλάκια νερού και γιουχαρίσματα. Η πλατεία κατά κάποιο τρόπο “απελευθερώθηκε”. Τέσσερα άτομα όμως τραυματίστηκαν και πήγαν νοσοκομείο. Με την αποχώρηση του ΠΑΜΕ, εμφανίστηκαν τα ΜΑΤ.

      Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑ ΠΑΝΤΟΥ
      ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

      Η ΕΣΕ Ιωαννίνων είναι συλλογικότητα εργαζομένων που αναφέρεται στον αναρχοσυνδικαλισμό. Δραστηριοποιούμαστε μαζί με δεκάδες άλλους συντρόφους και συναγωνιστές στους χώρους δουλειάς και όχι μόνο, τα τελευταία δύο χρόνια. Παλεύουμε για την ανάπτυξη ενός ριζοσπαστικού συνδικαλισμού, εντελώς διαφορετικού από αυτόν που κυριάρχησε ως τώρα και έφερε την εργατική τάξη σε αυτή την κατάντια. Τρέφουμε βαθύτατη αντιπάθεια στους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς των σημερινών συνδικάτων, στην ιεραρχία , στα Δ.Σ, τα κόμματα, την κρατική καταστολή, κάθε μορφή εν τέλει, εξουσίας. Αυτή την αντιπάθεια πιστεύουμε ότι εκδήλωσε η πλειοψηφία των απεργών στα Γιάννενα τις δύο αυτές μέρες, τόσο ενάντια στο ΕΚΙ και τους εργατοπατερες των “μικρών ΚΚΕ” την πρώτη ημέρα (που εξάλλου φάνηκαν οι στοχεύσεις τους από τις εμετικές τους ανακοινώσεις), όσο και στο ίδιο το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ την δεύτερη, όπου εκφράστηκε με αντιβία, προς την βία των γραφειοκρατών. Δεν ντρεπόμαστε, ούτε θα απολογηθούμε σε κανένα σπεκουλαδόρο, για την επιλογή να είναι το δικό μας πανό μπροστά, την ώρα της δημόσιας αυτής σύγκρουσης. Γνωρίζουμε καλά πως ο συρφετός του παραδοσιακού συνδικαλισμού, τρέμει την έκφραση της αντί-γραφειοκρατικής και αντί-συνεναιτικής δράσης, τον τελευταίο καιρό στην πόλη, είτε στο συνδικαλιστικό επίπεδο, είτε στο πεδίο των κοινωνικών αγώνων.

      Δεν είμαστε από αυτούς που θα αναζητήσουμε συνωμοσίες. Θεωρούμε ότι η επιλογή της ηγεσίας του ΚΚΕ να στήσει σκηνικό πολέμου πανελλαδικά, επιβεβαιώνει απλά το ρόλο της ως προστάτη της αστικής νομιμότητας. Εξυπηρετεί την ανάγκη της να βγει στο προσκήνιο, ενώ τόσο καιρό κανείς δεν ασχολούνταν μαζί της (αν εξαιρέσουμε τους απολυμένους του 902 και της τυποεκδοτικής) καθώς περιορίζονταν στις ειρηνικές και “περιφρουρημένες” πορείες και τα συνδικαλιστικά καπελώματα. Βλέποντας την ρευστή πολιτική κατάσταση, έπρεπε να ικανοποιήσει την αδηφάγο ψηφοθηρία της, προστατεύοντας τον νόμο και την ασφάλεια, κλείνοντας πάλι το μάτι στην μικρομεσαία τάξη, τα συντηρητικά κομμάτια και τους μικροαστούς. Είχε ανάγκη να συσπειρώσει την βάση της δημιουργώντας εχθρούς στο δρόμο, μια και με την αστυνομία δεν συγκρούεται ποτέ. Έτσι ταυτίζει ξανά τους αναρχικούς με το κράτος ώστε να μπορούν τα μέλη να νιώθουν ότι συγκρούονται με αυτό, εν προκειμένω με υποτιθέμενους “παρακρατικούς”..

      Αυτή την φορά όμως η ηγεσία του ΚΚΕ έβαλε αυτογκόλ. Ο θάνατος του μέλους του ΠΑΜΕ, από την δολοφονική δράση των χημικών των ΜΑΤ δεν μπορεί να κρυφτεί. Όσο κι αν προσπάθησαν να κατασκευάσουν δολοφόνους, αυτοί που τον σκότωσαν συνεργάζονταν άρρηκτα με το ΚΚΕ εκείνη τη μέρα. Η ηγεσία του ΚΚΕ έχει χεσμένη την φωλιά της γι αυτή την εξέλιξη και για αυτό η πανελλαδική γραμμή υπερτονίζει την δήθεν επίθεση από “αναρχοφασιστοειδή”. Στην κατασκευή όμως δολοφόνων συστρατεύθηκαν τόσο οι φασίστες (http://www.laos.gr/press/txtfiles/word/MBgiaDIADHLWTH-201011.doc) όσο και η κυβέρνηση (http://www.neolaia-pasok.gr/?p=1447).

      Ξεκαθαρίζουμε ότι δεν χαρήκαμε για την επικίνδυνη επιλογή των μολότοφ στις συμπλοκές στην Αθήνα, παρ’ότι αντιλαμβανόμαστε ότι αν κάποιος δέχεται επίθεση από κρανοφόρους με ρόπαλα θα την ρίξει για να αμυνθεί άσχετα αν την προόριζε για τα ΜΑΤ. Ούτε νιώσαμε ικανοποίηση βλέποντας τα ασθενοφόρα να παίρνουν τραυματίες από την Νομαρχία. Θεωρούμε ότι κυρίαρχα υπεύθυνη για αυτή την αηδιαστική κατάσταση είναι η ηγεσία του ΚΚΕ. Για μια ακόμη φορά λέρωσε τα χέρια της με αίμα, δίνοντας αυτή τη γραμμή, κάνοντας όλες αυτές τις επιλογές. Πρέπει να κατανοήσουν όλοι, μιλώντας τουλάχιστον για τα Γιάννινα, ότι ασκήθηκε αντιβία εναντίον αυτών των βίαιων πολιτικών επιλογών κι όχι κατά των πιτσιρικάδων- οι οποίοι όμως προσωποποιούσαν αυτές τις επιλογές- που τα κεφάλια του κόμματος, τους έβαλαν μπροστά, όπως ακριβώς τόσο καιρό ασκείται από τους διαδηλωτές ενάντια στα ΜΑΤ, για να χτυπηθεί το κράτος και το κεφάλαιο. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ατομική ευθύνη πάει περίπατο. Αν η γραμμή δεν έβρισκε ανθρώπους να την υλοποιήσουν, δεν θα “κατέβαινε”!

      Γι ‘ αυτό τον λόγο, άλλα και επειδή γνωρίζουμε το πώς βγάζει την γραμμή αυτός Ο κομματικός μηχανισμός διεπόμενος από ποικίλες ιεραρχίες, “δημοκρατικό” συγκεντρωτισμό και εσωκομματική πειθαρχία, καλούμε τα απλά μέλη, την βάση του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, και όσους συσπειρώνονται γύρω από τα συνδικάτα που ελέγχει το ΠΑΜΕ να αναρωτηθούν αμερόληπτα για το τι συνέβη την 20 Οκτώβρη σε Αθήνα, Γιάννενα και αλλού. Να αναρωτηθούν για το σε ποιους εμπόδισαν να βαδίσουν τον δρόμο. Να αναζητήσουν τι κέρδισε το κόμμα τους, ή όποιος άλλος, οδηγώντας όλο αυτό τον κόσμο σε σύγκρουση. Σε κάθε ΟΒ, σε κάθε γραφείο, σε κάθε όργανο της ιεραρχίας του κόμματος σε κάθε ιδεολογικό τους μάθημα, να κριτικάρουν και να αμφισβητήσουν την ηγεσία για το πώς κατεβαίνει η γραμμή και το τι αποτελέσματα έχει. Τους θυμίζουμε ότι η κριτική είναι χρέος του κομμουνιστή.

      Τέλος μια τελευταία αναφορά. Το βράδυ της 22ης Οκτωβρίου είδαμε με έκπληξη στο κέντρο των Ιωαννίνων, 10 περίπου μέλη της ΚΝΕ να κάνουν αφισοκόλληση, έχοντας περιφρούρηση με κοντόξυλα. Τους διαμηνύουμε ότι δεν πρόκειται να τους επιτεθεί κανείς, επειδή κάνουν αφισοκόλληση!! Μόνο οι απομονωμένοι κοινωνικά Χρυσαυγίτες βγαίνουν για αφισοκόλληση με περιφρούρηση. Η ηγεσία, σας δημιουργεί κλίμα αναρχοφοβίας! Δεν πρόκειται να εμπλακούμε σε βεντέτες! Στρέψτε τα παλούκια σε αυτούς που σας τα δίνουν!

      Στην παγίδα δεν πρόκειται να πέσουμε! Η συνδικαλιστική μας δουλειά θα παραμείνει σε δημόσιο, κοινωνικό πεδίο. Δεν πρόκειται και δεν πρέπει, ούτε εμείς κι ελπίζουμε κι άλλοι, να αποπροσανατολιστούμε από την μάχη που δίνουμε καθημερινά με τα αφεντικά και το κράτος τόσο στους χώρους δουλειάς όσο και στους δρόμους. Πρέπει να κάνουμε τα πάντα ώστε οι χιλιάδες εργαζομένων να ξανακατέβουν στους δρόμους, να σπάσουν την κρατική προπαγάνδα μεσώ των ΜΜΕ, να μην κωλώσουν στην βία των μηχανισμών καταστολής, να απεγκλωβιστούν από τα κόμματα και το “μάντρωμα” των γραφειοκρατιών. Πρέπει να αγωνιστούμε, οι χιλιάδες των εργαζομένων να γίνουν ξανά ο “ρυθμιστής” του αγώνα και διαμορφώσουν τους όρους για την κήρυξη ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ. Να διαμορφώσουν τους όρους για την αναγέννηση του εργατικού-ταξικού κινήματος με ριζοσπαστική προοπτική. Και τότε θα μπορούμε να μιλάμε για νίκες!

      Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΣΠΕΚΟΥΛΑ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΚΚΕ
      ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ!

      ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 19ης ΚΑΙ 20ης ΟΚΤΩΒΡΗ

      ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΕΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΩΡΑ!

      ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

This entry was posted in Απεργίες, Κείμενα-αφίσες της ΕΣΕ. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *