Για τη βάρβαρη επίθεση ενάντια σε μετανάστες στη Μανωλάδα Ηλείας

Εργάτες-μετανάστες δουλεύουν ως δούλοι στις φυτείες φράουλας της περιοχής. Το 90% από αυτές τις φράουλες εξάγεται. Οι συνθήκες διαβίωσης τους είναι απάνθρωπες και η πληρωμή τους μηδαμινή. Αυτή η ιστορία κρατάει χρόνια. Απλήρωτοι για μήνες και αν τολμήσουν να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους έρχονται αντιμέτωποι με τη βία των αφεντικών, που έχουν για πλάτες το κράτος και το παρακράτος.

17/04/2013 ΦΡΑΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑ

200 άτομα αποφασίζουν να ζητήσουν τα δεδουλευμένα τους. 6 μήνες απλήρωτοι, βιώνουν την εκμετάλλευση και την αθλιότητα. Αντ’ αυτού εισπράτουν σφαίρες, τρομοκρατία και βία. 20 από αυτούς καταλήγουν αιμόφυρτοι και τραυματισμένοι στο νοσοκομείο. Δεν είναι η πρώτη φορά στην περιοχή που συμβαίνουν τέτοια γεγονότα για το συγκεκριμένο θέμα. Χρόνια τώρα, όλο και περισσότερα γεγονότα που σχετίζονται με βασανισμούς και θανάτους μεταναστών στα χωράφια της Μανωλάδας έρχονται στην επιφάνεια και ακόμα περισσότερα συγκαλύπτονται από τους τσιφλικάδες της περιοχής.

Την ασυδοσία αυτή βέβαια, αντιμετωπίζουν μετανάστες-εργάτες σε πολλές περιοχές της Ελλάδας από τα κάθε λογής, μικρά και μεγάλα αφεντικά. Χωράφια, κοπάδια και οικοδομές, γίνονται το πεδίο στο οποίο ασκείται με τον σκληρότερο- και πιο κερδοφόρο – τρόπο η εργοδοτική αυθαιρεσία, η βία και τρομοκρατία ενω παράλληλα η σιωπή της πλειοψηφίας της κοινωνίας να είναι συνενοχή σε αυτό το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο.

Πολέμιοι στην εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο, δεν στρέφουμε το βλέμμα μας από την άλλη προσποιούμενοι τους ανήξερους και τους ταραγμένους. Στα χρόνια που εργασιακός μεσσαίωνας καλπάζει, τα σχεδια για τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (η Μανωλάδα άλλωστε, αποτελεί άτυπα μια ΕΟΖ) και τα στρατόπεδα συγκεντρωσης πληθαίνουν, που η κρίση τους μας θέλει δουλικούς και αμίλητους αρνούμαστε να σωπάσουμε. Δεν προσδοκούμε κανέναν πεφωτισμένο ηγέτη και καμία αυθεντία για να μας σώσει. Είναι επιτακτική η ανάγκη να αναπτύξουμε και να δημιουργήσουμε εκείνες τις σχέσεις και τις αντιστάσεις που θα αποτελέσουν ανάχωμα απέναντι στη λεηλασία των ζωών μας. Ενάντιοι σε οποιαδήποτε κοινωνική και φυλετική διάκριση, με την αλληλεγγύη για όπλο μας καταφερόμαστε στο φόβο, την εξατομίκευση και την καταστολή που προσπαθούν να επιβάλουν αφεντικά και κράτος και απάνταμε με συλλογικούς και αυτοοργανωμένους αγώνες ντόπιων και μεταναστών. Ούτως ή άλλως, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα άλλο πέρα από τις αλυσίδες μας.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ