ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Ζούμε σε μια περίοδο καταδυνάστευσης των ζωών μας. Το Κράτος και τα αφεντικά προσπαθούν να μετακυλήσουν το κόστος της κρίσης τους κάνοντας αφαίμαξη στα εισοδήματα των εργαζομένων τόσο μέσω ασφυκτικής φορολόγησης όσο και μέσω της αύξησης των τιμολογίων των κοινωνικών παροχών. Και το καταφέρνουν με «άψογο» τρόπο, αν αναλογιστεί κανείς την μείωση του μισθού, τις αυθαιρεσίες των αφεντικών, τα εργατικά “ατυχήματα”, τις απολύσεις και την ανεργία, την έλλειψη κοινωνικών παροχών, τον έλεγχο των δημόσιων χώρων, τα εισητήρια των νοσοκομείων, τις ατέλειωτες ουρές του ΟΑΕΔ και της ΔΕΗ. 4 χρόνια μετά την οικονομική τους κρίση, και με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, η υγεία και η παιδεία μπαινουν ολοένα στο στόχαστρο, ενώ οι κρατικοί μηχανισμοί καταφέρνουν με αυτόν τον τρόπο να καταστήσουν εμπορεύματα όλα τα δημόσια αγαθά και τις υποτιθέμενες «κοινωνικές» τους παροχές.
Οι πρακτικές καταστολής από την πλευρά της κυβέρνησης έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό, αφού πριν το καλοκαίρι αποφάσισε να προβεί σε επιστράτευση των αντιστεκόμενων καθηγητών και να καταστείλει με επαίσχυντο τρόπο τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις πριν καλά καλά ξεκινήσουν. Αυτή η σείρα από αλλαγές στα εργατικά και πολιτικά δικαιώματα έχει οδηγήσει στην υποτίμηση της ζωής και της εργασίας, στη μείωση των μισθών σε όλους τους κλάδους του δημόσιου και του ιδιωτικού, αλλά και στην αύξηση των απολύσεων. Παρά τις εξαγγελίες όλων των παρατρεχάμενων των υπουργείων ότι για τους καθηγητές που τίθενται σε διαθεσιμότητα υπάρχει «μέριμνα» ώστε να απορροφηθούν από διάφορες υπηρεσίες του υπουργείου υγείας ή από δημόσια ΙΕΚ ή ακόμη και να καταλάβουν διοικητικές θέσεις γνωριζουμε, όπως και οι ιδιοι, ότι όλα αυτά είναι θρασύδειλα ψεύδη. Ακόμα καλύτερα γνωρίζουμε όμως, πως κατ’ αυτόν τον τρόπο, ακόμα και αν συμβούν όλα αυτά, αποτελούν ακόμη μια τρανή απόδειξη για τον τρόπο με τον οποίο υποβαθμίζεται ο θεσμός του σχολείου και πως οδηγείται στην ιδιωτικοποίηση, με τις συγχωνεύσεις σχολείων, με μαθητές στοιβαγμένους σε πολυπληθείς τάξεις και βιβλία που θα δοθούν καθυστεριμένα, δυσχεραίνοντας ακόμη περισσότερο το έργο καθηγητών και δασκάλων.
Μέσα σε όλα αυτά πρέπει να συμπεριληφθεί και το πρόγραμμα πρακτικής άσκησης της “Μαθητείας” που σύμφωνα με το υπουργείο παιδείας οι απόφοιτοι ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ, ΤΕΕ Β’ βαθμίδας θα μπορούν να αποκτήσουν επαγγελματική εμπειρία και να προετοιμαστούν καλύτερα για την ένταξή τους στην αγορά εργασίας, την ώρα που οι καθηγητές των συγκεκριμενων λυκειών τίθενται σε διαθεσιμότητα. Συγκεκριμένα, το πρόγραμμα προβλέπει πρακτική άσκηση διάρκειας 2-6 μηνών και μέχρι 6 ώρες ημερησίως και 5 μέρες την εβδομάδα, πάνω στο αντικείμενο των σπουδών τους, σε ιδιωτική επιχείρηση ή ελεύθερο επαγγελματία, με «υποτροφία» 300 ευρώ μηνιαίως και με ασφάλιση έναντι ατυχήματος. Μήπως όμως πίσω από αυτά τα λόγια υποφώσκει η άμισθη και ανασφάλιστη εργασία, αλλά και μια προσπαθεία της κυβέρνησης οντως να εντάξει το σχολείο, όπως προσπαθεί τόσον καιρό με το πανεπιστήμιο, στην αγορά εργασίας, με στόχους τόσο την ανταγωνιστικότητα όσο και την περαιτέρω εκμετάλλευση και εξαθλίωση του εργατικού δυναμικού, με αποτέλεσμα την κατακόρυφη πτώση μισθών, αφού πλέον οι επιχειρήσεις θα ανανεώνουν το δυναμικό τους κάθε εξάμηνο με ανειδίκευτους και χαμηλόμισθους εργάτες;
Από τις απολύσεις, λοιπόν, εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα και την υπολειτουργιά της παιδείας και της υγείας ως την μαύρη, ανασφάλιστη και επισφάλη εργασία, αλλά και τα ακραία τιμολογία και τους φόρους, ο εργασιακός μεσσαίωνας έχει γίνει αισθητός σε κάθε πτυχή της καθημερινοτητάς μας. Σε καιρούς που στο βωμό της κρίσης τους θυσιάζουνε, σαν άλλοι Αγαμέμνονες, κάθε μορφή αξιοπρέπειας και ήθους, μιας κρίση τους μας θέλει δουλικούς και αμίλητους, οι συλλογικοί και αυτοοργανωμένοι αγώνες των εργαζομένων και οι διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους αποτελούν ίσως το μοναδικό ανάχωμα αντίστασης απέναντι στην λεηλασία των ζωών μας. Με την αλληλεγγύη για όπλο μας καταφερόμαστε στο φόβο, την εξατομίκευση και την καταστολή που προσπαθούν να επιβάλουν αφεντικά και κράτος και απάνταμε με συλλογικούς και αυτοοργανωμένους αγώνες. Προτάσσουμε την αυτοοργάνωση των εργατών μέσα στους χώρους της δουλειάς τους, και την συμμετοχή στα πρωτοβάθμια σωματεία τους ενάντια στους επαγγελματίες συνδικαλιστές γραφειοκράτες, ως τη μόνη σοβαρή και ρεαλιστική απάντηση όσον αφορά τις εργατικές διεκδικήσεις. Αγώνες “από τα κάτω”, από έμας για εμάς. Ενάντια στο φόβο, την εξατομίκευση και την καταστολή που προσπαθούν να επιβάλουν τα αφεντικά και το κράτος.
ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ
ΑΓΡΙΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ
ΕΝΩΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
