Να βάλουμε τέλος στο αίσχος της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας
Να δημιουργήσουμε τις βάσεις για να αντιπαλέψουμε αποτελεσματικά την εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία
Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και των σωματείων τους στο εμπόριο, έχουμε πάρει ξεκάθαρη θέση ενάντια στη «φαεινή» ιδέα των κυβερνώντων να θεσμοθετήσουν το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές.
Στις 19/1/14 είναι η 3η Κυριακή (για την τρέχουσα σεζόν) εφαρμογής του νόμου που καταργεί την κυριακάτικη αργία. Στο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στο νόμο αυτό, για την ίδια ημέρα έχει προκηρυχθεί από την ΟΙΥΕ και πανελλαδική απεργία για τους εργαζόμενους του κλάδου του εμπορίου.
Εμείς ως εργαζόμενοι ξέρουμε καλά πως πρόκειται για μια ακόμα «μεταρρύθμιση» προς όφελος της αγοράς, για μια ακόμα «διαρθρωτική αλλαγή» για τα κέρδη των μεγαλεμπόρων, των αλυσίδων, των πολυεθνικών του εμπορίου και των αφεντικών. Για ακόμη ένα βάρβαρο μέτρο για τους εργαζόμενους, που βρίσκονται πίσω από τις «λουσάτες βιτρίνες» υπό ένα καθεστώς εκμετάλλευσης και κατατρομοκράτησης που ολοένα και οξύνεται, με απολύσεις, μισθούς πείνας, (αλλά και) απλήρωτη εργασία ακόμα και για πολλούς μήνες, με ατομικές συμβάσεις, με ελαστικά ωράρια, με επιβολή 6ήμερης εργασίας, με απλήρωτες υπερωρίες,… Όσο για τα ψέματά τους, ότι δήθεν με τέτοιου είδους μέτρα θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας, η αλήθεια είναι ότι στα εμπορικά καταστήματα δουλεύουμε οι ίδιοι, περισσότερο και απλήρωτοι από πάνω. Όσο για την περιβόητη ανάπτυξη, αυτή μπορεί και να έρθει, αλλά σίγουρα ως οδοστρωτήρας πάνω από τις ζωές όλων μας!
«ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΑ» ΩΡΑΡΙΑ, «ΝΥΧΤΕΣ ΛΕΥΚΕΣ»,
ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ,
ΛΑΣΤΙΧΟ ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ
Η μάχη ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας έχει αποτελέσει ένα σημαντικό σταθμό στο συνολικό αγώνα μας απέναντι σε μια ολοένα και οξυνόμενη επίθεση που δέχεται ο κόσμος της τάξης μας. Ήδη κατά τα τελευταία χρόνια έχουμε προχωρήσει σε μια σειρά πολύμορφων δράσεων, όπως απεργίες και διαδηλώσεις, παρεμβάσεις με απεύθυνση προς συναδέλφους αλλά και προς το καταναλωτικό κοινό κι έχει συζητηθεί αρκετά (και καταδειχθεί σε μεγάλο βαθμό) το περιεχόμενο αυτής της επίθεσης και οι απαντήσεις που πρέπει να δώσουμε. Μπορεί ως τώρα βέβαια να μην τους έχουμε κάνει να πάρουν πίσω τα σχετικά μέτρα. Είναι όμως ο δρόμος που μας δείχνει ότι μέσω του αγώνα αυτού μπορούμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπειά μας, να κρατάμε αναμμένη τη φωτιά της αντίστασης, και ανοιχτή την προοπτική της επικράτησης των εργατικών συμφερόντων. Και βέβαια πολλά είναι ακόμα να γίνουν… Επιδιώκουμε σταθερά να οικειοποιηθεί από όσο το δυνατό περισσότερους από εμάς, τους εργαζόμενους τόσο του κλάδου μας όσο κι ευρύτερα, ότι είναι και προς το συμφέρον μας και αναφαίρετο δικαίωμά μας να προασπιζόμαστε συλλογικά την εν λόγω αργία. Να εμπεδωθεί η σημασία του συνθήματος “ΔΕ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΨΩΝΙΣΟΥΜΕ, ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ & ΟΙ ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ“. Να επιτεθούμε στις αξίες που το σύστημα επιχειρεί να επιβάλλει στην κοινωνία, στη δημιουργία ενός μοντέλου ανθρώπου-μηχανής, πιστού στο δόγμα “δούλευε-κατανάλωνε”. Να προτάξουμε τις αξίες της συλλογικής αντίστασης, της ταξικής αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας!
Το ζήτημα της κυριακάτικης αργίας συνιστά μια μάχη που πρέπει να δοθεί από το σύνολο των εργαζομένων και των καταπιεζόμενων και αντιστεκόμενων κομματιών της κοινωνίας. Άλλωστε μια τέτοια ρύθμιση στο εμπόριο θα συμπαρασύρει και πολλούς άλλους κλάδους εργαζομένων. Παράλληλα, πρόκειται και για μια μάχη διαρκείας. Σε αυτήν την κατεύθυνση έχουμε κινηθεί ως τώρα, τόσο σε επίπεδο λόγου, όσο και απεύθυνσης για σύμπραξη στο πλαίσιο αυτού του αγώνα. Και βλέπουμε ότι με τον καιρό ο αγώνας αυτός γίνεται υπόθεση ολοένα και περισσότερων συλλογικοτήτων αγώνα κι εκτός του κλάδου του εμπορίου και σε διάφορες γειτονιές της επικράτειας. Στοχεύοντας μάλιστα στο ακόμα μεγαλύτερο άνοιγμα της υπόθεσης, στην ευχερέστερη και ισότιμη συνεργασία των εμπλεκόμενων αγωνιζόμενων συλλογικοτήτων και στην αποτελεσματικότητα των μέσων πάλης μας και αξιοποιώντας και την εμπειρία από αντίστοιχη προσπάθεια πριν από μια δεκαετία περίπου, προκρίνουμε τη δημιουργία ενός συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και στα απελευθερωμένα ωράρια. Έτσι, για την Τρίτη 28 Γενάρη στις 7μμ απευθύνουμε σχετικό κάλεσμα στα γραφεία μας για συζήτηση προς εργατικά σωματεία, συλλογικότητες ανέργων κι εργαζομένων σε διάφορους κλάδους και γειτονιές, προς όλες τις δυνάμεις του ταξικού και κοινωνικού κινήματος.
Επανερχόμενοι στην Κυριακή της 19ης Γενάρη… ο δρόμος που πρέπει να βαδίσουμε είναι και πάλι (και) απεργιακός! Η στήριξη της απεργίας, το μπλοκάρισμα της «εύρυθμης λειτουργίας» των καταστημάτων, το μποϋκοτάζ από την πλευρά των εργαζόμενων-καταναλωτικού κοινού, για την ημέρα αυτή είναι κομβικά σημεία για μια θετική έκβαση του αγώνα μας.
…Άλλωστε, το άλλο μισό του αίσχους σε σχέση με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι το να πάψουμε να αντιστεκόμαστε, το να τη συνηθίσουμε, το να ψωνίζουμε τις ημέρες εκείνες!
Είναι ανάγκη όλοι εμείς οι “από κάτω” αυτού του άδικου κόσμου να σκεφτόμαστε και να πράττουμε ως ακριβώς αυτό που είμαστε: ως εργαζόμενοι, ως άνθρωποι με δικαιώματα και αξιοπρέπεια, ως οι παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας, που αν οργανωθούμε βασιζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις και μέσα από τους συλλογικούς μας αγώνες και την ταξική αλληλεγγύη μπορούμε να φέρουμε τα πάνω-κάτω.
