Νέες αντιδραστικές αλλαγές και κατάργηση συνδικαλιστικών κατακτήσεων ετοιμάζεται να επιβάλλει η Κυβέρνηση προχωρώντας στην αλλαγή του «συνδικαλιστικού νόμου» που ισχύει  εδώ και 32 χρόνια και κατακτήθηκε μέσα από λαϊκούς και εργατικούς αγώνες.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στην έκθεση της Κομισιόν γίνεται σαφής αναφορά στην ανάγκη η Κυβέρνηση να «…προωθήσει εποικοδομητικές σχέσεις μεταξύ των εταίρων και αποφυγής οποιασδήποτε αναίτιας διαταραχής στη λειτουργία των επιχειρήσεων και ταυτόχρονα να διασφαλίσει ότι το πλαίσιο λειτουργίας των συνδικάτων είναι ώριμο..». Επιπλέον οι εκπρόσωποι των δανειστών έχουν ήδη ζητήσει την αλλαγή στον τρόπο προκήρυξης των απεργιών ώστε να απαιτείται απόφαση από το 50% των εργαζομένων.  Πιο συγκεκριμενα στη εκθεση προτεινεται:

– Στην αλλαγή του τρόπου προκήρυξης απεργίας με στόχο οι αποφάσεις να λαμβάνονται με ευρείες πλειοψηφίες. Ουσιαστικά μιλάμε για την κατάργηση της απεργίας αφού η προκήρυξή της με τα νέα προαπαιτούμενα θα είναι αδύνατη.

– Τη συγχώνευση πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οργανώσεων και τις ενοποιήσεις συνδικάτων ώστε όπως λένε να εκφράζουν μεγαλύτερο μέρος εργαζομένων.

– Το θέμα αξιοπιστίας των συνδικάτων, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα τα χαμηλά ποσοστά συμμετοχής σε αυτά καθώς και τα χαμηλά ποσοστά συμμετοχής στις απεργίες.

– Τον τρόπο χορήγησης των συνδικαλιστικών αδειών και τη χρηματοδότηση των συνδικάτων από το κράτος.

Οι αλλαγές αυτές ουσιαστικά αφαιρούν το δικαίωμα των εργαζομένων να αποφασίζουν οι ίδιοι το πλαίσιο λειτουργίας των σωματείων τους, καταργούν τα καταστατικά των συνδικάτων, με τις συγχωνεύσεις-ενοποιήσεις ουσιαστικά θα επιχειρήσουν να καταργήσουν τα πρωτοβάθμια σωματεία που αποτελούν την καρδιά του συνδικαλιστικού κινήματος, ενώ τέλος θέτουν τέτοια προαπαιτούμενα για την προκήρυξη απεργίας που ουσιαστικά την καταργούν.

Σήμερα περισσότερο απο ποτε, είναι αναγκαια η συσπείρωση του εργατικου κινήματος σε νεα βάση, με ενότητα και ριζοσπαστισμό!

Να ανακτήσουμε την πίστη μας στο σωματείο, τους συλλογικούς αγώνες και την απεργία, να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην ελεύθερη συνδικαλιστική δράση, το δικαίωμα στη συλλογική διεκδίκηση και την απεργία!