ΨΗΦΙΖΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΡΑΔΙΝΟΜΑΙ
Η αναδιάρθρωση του ελληνικού καπιταλισμού δεν μπορεί να σημαίνει παρα μόνο ενα
πραγμα: την όξυνση της ταξικής επίθεσης απο πλευράς κράτους και αφεντικών σε κάθε
εργασιακό και κοινωνικό πεδίο. Την απαξιωση των μισθών και συντάξεων, την χειροετέρευση
του βιοτικού επιπέδου, την υπερφορολόγηση και την υποβάθμιση των απο καιρό τώρα
στειχειωδών κοινωνικών παροχών, την εντατικοποίηση και επισφαλειοποίηση της δουλειάς,
ακολούθησε ένα πρωτόγνωρο κοινωνικό μούδιασμα, μια αδυναμία του εργατικού κινήματος να
απαντήσει, να οργανωθεί και να βάλει ένα φρένο σε αυτή την επέλαση.
Το κλίμα ηττοπάθειας που επικρατεί, παρουσίαζει τους μαζικούς
αγώνες και αντιστάσεις ως ανώφελους και καταδικασμένους.
Εκμεταλλευόμενοι την ρευστή αυτή κατάσταση, οι θιασώτες της
εξουσίας – όποιας απόχρωσης και προσανατολισμού- προσπαθούν να
ταΐσουν ελπίδες τους καταπιεσμένους με την μεγαλύτερη αυταπάτη
των δημικρατικών θεσμών: Την συμμετοχή στα κοινά μέσω της
εκλογικής διαδικασίας. Το εκλογικό πανηγύρι αποτελούσε πάντα
ιδανική μέθοδο αποπροσανατολισμού, εκτόνωσης και αφομοίωσης.
Αποροσανατολισμού, γιατί μετατοπίζει την λύση των καθημερινών
προβλημάτων στις πλάτες επίδοξων σωτήρων, εκτόνωσης κάθε φορά
που ξεδιπλώνεται η δυναμική του κινήματος και πολλοί προσπαθούν να την μερήσουν στην
κάλπη και αφομοίωσης, μέσω της ψευδαίσθησης οτι όλοι μπορούν να μοιραστούν την πίτα της
εξουσίας.
Ιδιαίτερα σε επίπεδο ανάδειξης περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων, τα πράγματα
γίνονται πιο σύνθετα. Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, οι γνωστοί και οι γείτονες προσπαθούν
να γίνουν διαχειριστές των τοπικών πολιτικών επιλογών της κεντρικής εξουσίας. Είναι γνωστό
άλλωστε πως παρά τις περικοπές στους προϋπολογισμούς και τις εξαγγελίες για νοικοκυρέματα,
το ρουσφέτι και σε αυτές τις εκλογές θα πάει γόνατο. Για μια κωλοσύμβαση 5μηνούς
διάρκειας, ή καμιά πρόσληψη σε μαγαζί υποστηρικτή κάποιου δημάρχου, θα πουληθούν
αξιοπρέπειες και συνειδήσεις. Ταυτόχρονα το παιχνίδι των συσχετισμών δυνάμεων όσων
διεκδικούν την κυβέρνηση, πατάει πάνω στις ευρωεκλογές διαμορφώνοντας ένα εικονικό
διακύβευμα( μιας και την ευρωβουλή ο περισσότερος κόσμος την έχει γραμμένη) και αποσκοπεί
στην ουσία στην νομιμοποίηση του προγράμματος μιας φιλελέυθερης ή σοσιαλδημοκρατικής
διαχείρισης της εξουσίας. Ένα ιδανικό άλλωθι δηλαδή για τους καπιταλιστές να συνεχίσουν να
ισωπεδώνουν την ζωή μας και για τους φασίστες να το παίξουν δημοκράτες.
Η εκλογική διαδικασία υποτίθεται πως είναι το μέσο που εκφράζεται η λαϊκή θέληση. Δεν
υπάρχει όμως πιο ουσιαστική συμμετοχή στα κοινά, απο τα κύτταρα που δημιουργεί η κοινωνία
για να αντισταθεί στους δυνάστες της. Αν τα συνδικάτα δεν ήταν δεξαμενές ψηφοφόρων, αν
συνελεύσεις ζωντανεύαν τους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια
τότε ίσως οι εκλογές να μην είχαν τέτοιο κοινωνικό αντίκτυπο. Κι όποιος περιμένει κόμματα,
φορείς εξουσίας και γραφειοκρατικούς μηχανισμούς να κάνουν κάτι τέτοιο, είνα βαθιά
νυχτωμένος.
ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΕΣΕ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
