Στις 2 Ιούνη 2016 δικάζεται στο στρατιωτικό εφετείο Αθηνών (Ρουφ) ο ολικός αρνητής στράτευσης Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης, για την 2η και 3η άρνηση του να στρατευτεί. Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε δώδεκα μήνες φυλάκισης. Για την 1η του άρνηση να στρατευτεί καταδικάστηκε τελεσίδικα και η ποινή του εξαγοράστηκε με τη συνδρομή αλληλέγγυου κόσμου. Εν τω μεταξύ του έχουν επιβληθεί 3 πρόστιμα των 6.000 euro, τα οποία συνειδητά δεν αποπληρώνει.
Το στρατοδικείο του Δ. Χατζηβασιλειάδη έρχεται να προστεθεί στην ατελείωτη καταστολή που το κράτος έχει εξαπολύσει ενάντια στους αρνητές στράτευσης. Αυτόφωρες συλλήψεις (όπως η πιο πρόσφατη του Παύλου Χριστόπουλου τη δεύτερη μέρα του Πάσχα έξω από το οικογενειακό του σπίτι), εξευτελιστικές μεταγωγές, πολλαπλές διώξεις, οικονομικές κυρώσεις κ.α. Είναι φανερό ότι η ένταση της καταστολής από την «αριστεροακροδεξιά» κυβέρνηση δεν οφείλεται σε κάποιες παρωχημένες αντιλήψεις ή σε αναχρονιστικές νομοθεσίες, αλλά αποτελεί το απαραίτητο συνοδευτικό των στρατοκρατικών επιλογών του ελληνικού κράτους.
Οι στρατοκρατικές συμμαχίες του ελληνικού κράτους με Κύπρο, Αίγυπτο και Ισραήλ, όπως και οι βλέψεις του ελληνικού κεφαλαίου «προς Ανατολάς» -με κύριο πεδίο την ΑΟΖ-, απαιτούν να αναβαθμίζεται το «αξιόμαχο» όχι μόνο του στρατού αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας. Για αυτό, πέρα από τις αμυντικές δαπάνες, βλέπουμε με διάφορες αφορμές και με διάφορα μέσα το στρατό να αναλαμβάνει όλο και περισσότερες λειτουργίες του κράτους. Ενδεικτικό είναι ότι ο στρατός αναδεικνύεται ως ο κύριος φορέας υλοποίησης των διαχρονικά ρατσιστικών – δολοφονικών πολιτικών του ελληνικού κράτους σε βάρος των μεταναστών και των προσφύγων. Βασικό και απαραίτητο γρανάζι αυτής της μηχανής αποτελεί ο φαντάρος. Και ο νόμος -παρέα με την καταστολή- φροντίζει για τη σταθερή και μόνιμη προμήθεια του στρατού με αυτό το υλικό.
Το ελληνικό κράτος έχει αντιληφθεί ότι οι «διεθνιστικές παραφωνίες» πρέπει να πατάσσονται άμεσα και αποφασιστικά, προκειμένου να μην «μολύνουν περαιτέρω τον εθνικό κορμό» και κινδυνεύσει να μείνει η στρατοκρατική μηχανή χωρίς «υλικό». Το στοίχημα για τους κρατούντες, ειδικά της κυβερνώσας αριστεράς, είναι η αποφασιστική καταστολή μεν, η τήρηση των ανθρωπιστικών προσχημάτων δε. Ειδικότερα, στόχος ήταν η κοινωνική εξόντωση των διεθνιστών ολικών αρνητών στράτευσης με την επιστράτευση πλήθους κατασταλτικών μέσων, όχι όμως και της προσωποκράτησης.
Μόνο που στην περίπτωση του Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη θα γίνει ένα στρατοδικείο χωρίς προσχήματα. Ο σύντροφος, έχοντας απολέσει το δικαίωμα στην αναστολή, κινδυνεύει με άμεση φυλάκιση δεδομένης της άρνησης του να συνθηκολογήσει με την εξαγορά της ενδεχόμενης ποινής. Η άρνηση εξαγοράς της ποινής αποτελεί για τον ίδιο ένα μέσο πάλης ενάντια (και) στην οικονομική καταστολή των διεθνιστών αρνητών στράτευσης.
Το συγκεκριμένο στρατοδικείο θα επιτρέψει σε όλους/ες να σχηματίσουν την πραγματική εικόνα της σύγκρουσης μεταξύ στρατοκρατίας από τη μία και των επίμονων διεθνιστικών αντιστάσεων από την άλλη.
Σε αυτή τη σύγκρουση οφείλουμε όλοι/ες να πάρουμε θέση.
ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ 02/06/2016, Ρουφ (Αθήνα)
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ 31/05/2016, Νομαρχία (Γιάννινα)
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΙΜΟΥ ΤΩΝ 6.000euro
ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ
Ξυπόλυτο Τάγμα, Κατάληψη Αντιβίωση, Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (Ιωαννίνων), Αντιεξουσιάστριες/ες Φοιτήτριες/τες
