Στις 24/10 θα βρίσκεται στα Ιωάννινα ο Τσίπρας μαζί με το υπουργικό συμβούλιο ενόψει του 5ου περιφερειακού αναπτυξιακού συνεδρίου, επιθυμώντας να μιλήσει για την «πολυπόθητη» ανάπτυξη, ασκώντας στην πραγματικότητα για μία ακόμη φορά την επικοινωνιακή του τακτική.
Πάντα ο εκάστοτε κυβερνητικός μηχανισμός επιλέγει- με άμεσο ή έμμεσο τρόπο- να επιβαρύνει όσους είναι από κάτω με κάθε μέσο. Για αυτό το λόγο δε θα έπρεπε να μας εκπλήσσει και ο τρόπος διακυβέρνησης του συριζα, ο οποίος χαρακτηρίζεται από καταπίεση και καταστολή της εργατικής τάξης.
Ωστόσο, έχουμε έρθει, τα τελευταία χρόνια, αντιμέτωποι με μία άγνωστη σε εμάς συνθήκη. Βρισκόμαστε απέναντι σε μία κυβέρνηση η οποία στον τρόπο που αυτο-παρουσιάζεται αλλά και στη συνείδηση πολλών, θεωρείται πως ανήκει ακόμη στο φάσμα της αριστεράς. Στην πραγματικότητα όμως, στο βωμό της εξουσίας οι ιδέες και τα όσα προωθούσε ο συριζα παλαιότερα κάνανε φτερά. Χαρακτηριστικό είναι εξ’ άλλου πως για να παραμείνει στην κορυφή δεν είχε κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί με ένα καθαρά ακροδεξιό κόμμα(ανελ), εφαρμόζοντας μια καθαρά ρατσιστική πολιτική.
Για αυτό ας μην ξεγελιόμαστε.
Μέσα στα χρόνια διακυβέρνησης συριζα-ανελ έχουμε δει και βιώσει μνημόνια, πολλά νέα- αλλά πάντα «τελευταία»-μέτρα, βλέπουμε το κεφάλαιο να αποκτά όλο και περισσότερη δύναμη, ενώ εμείς σαν εργαζόμενοι να μη μπορούμε να καλύψουμε ούτε τις βασικές μας ανάγκες δουλεύοντας παρ’όλα αυτά ατελείωτες ώρες. Οι μισθοί και οι συντάξεις μειώνονται, η επισφάλεια στην εργασία αυξάνεται, η άνεργοι είναι πλέον αμέτρητοι, τα ένσημα περνάνε στη σφαίρα του φανταστικού και οι απλήρωτες υπερωρίες γίνονται καθημερινότητα ενώ πλέον δουλεύουμε ακόμη και τις Κυριακές. Όλα αυτά οδηγούν φυσικά στην αύξηση πλούτου και δύναμης του κεφαλαίου. Φασίστες και αφεντικά δικαιώνονται στα δικαστήρια και νομιμοποιείται ή αποσιωποιέιται η κάθε δράση τους, ενώ άτομα με μοναδικό κριτήριο ότι δεν είναι «Έλληνες» ή αποφάσισαν να διεκδικήσουν ό,τι δικαιωματικά τους ανήκει ή επέλεξαν την προσωπική ζωή τους αδιαφορώντας για το τι λέει η κοινωνία και αντιτίθενται στην κανονικότητα που μας επιβάλλεται καταδικάζονται κοινωνικά και νομικά και πολλές φορές βασανίζονται από τις ομάδες καταστολής ή τους ανεπίσημους φίλους τους.
Πολλοί ψήφισαν συριζα ελπίζοντας πως μια «αριστερή» κυβέρνηση μπορεί να φέρει κάποια αλλαγή ευνοική προς την εργατική τάξη. Είναι ξεκάθαρο όμως πως κάτι τέτοιο δε συνέβη ούτε και θα συμβεί ποτέ. Πρέπει λοιπόν να πάψουμε να πιστεύουμε και να ελπίζουμε σε κάποια αλλαγή θετική προς εμάς που θα έρθει από τα πάνω. Εμείς οι ίδιοι είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να αλλάξουμε τις συνθήκες ζωής μας. Δε μπορούμε-και είναι πλέον σαφές- να στηριζόμαστε σε κανένα κόμμα και καμία παράταξη. Κανένας Τσίπρας και κανένας συριζα δε μας σώσει. Η μόνη λύση είναι να οργανωθούμε, όλοι όσοι το κεφάλαιο προσπαθεί να υποτάξει, σε δομές αντι-ιεραρχικές και σωματεία βάσης και συλλογικά να αποτελέσουμε ένα οδόφραγμα στην ενδυνάμωση του κεφαλαίου και να δημιουργήσουμε σήμερα ,στην εποχή του αποπροσανατολισμού, όσο μεγαλύτερα προβλήματα στην ανάπτυξή τους.
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΡΙΤΗ 24/10 ΣΤΙΣ 18:30 ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
