ΑΥΤΟΙ ΜΕ ΤΟ ΨΑΛΙΔΙ, ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΤΡΑ ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ

Η απεργία στις 14 Δεκεμβρίου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια ακόμη κινητοποίηση, που κηρύσσει η συνδικαλιστική “ηγεσία”, κάθε τέτοια εποχή εν´ όψει της ψήφισης του προϋπολογισμού. Από αυτές τις απεργίες που γίνονται σαν αγγαρεία και που μεγάλο μέρος των εργαζομένων ούτε μπορεί να τις πλαισιώσει, ούτε να τις υπερασπιστεί μέσα στο χώρο δουλειάς του. Θα μπορούσε να είναι μια απεργία που γίνεται μόνο για το φαίνεσθε, ίσα για να εκδηλωθεί μια υποτυπώδης κοινωνική αντίδραση την οποία να εκμεταλλευτούν με τη σειρά τους τα αντιπολιτευόμενα κόμματα στη Βουλή, στην κριτική τους προς την κυβέρνηση.
Ουσιαστικά, χρησιμοποιούνται ξανά οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα, για την ικανοποίηση πολιτικών στόχων οι οποίοι είναι συχνά έξω και μακριά από τα καθημερινά προβλήματα των εργαζομένων, τον αγώνα τους για επιβίωση και αξιοπρέπεια απέναντι στην κερδοφόρα επέλαση των εργοδοτών. Οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ, αλλά ενίοτε και του ΠΑΜΕ, μας έχουν συνηθίσει στην διενέργεια τέτοιων πιστολιών στον αέρα και στην εργαλειακή χρήση των αγώνων. Όμως δεν μπορούμε να κρύβουμε τα ματιά , στο ότι αυτή η βολική για το κράτος και τα αφεντικά τακτική, έχει οδηγήσει το εργατικό κίνημα σε τρομερές υποχωρήσεις και αφομοίωση. Έχει παράξει κρίση εμπιστοσύνης στις συλλογικές διαδικασίες και απογοήτευση στο προλεταριάτο.
Η χρονική στιγμή όμως που γίνεται αυτή η απεργία, έρχεται τη στιγμή που ξεδιπλώνεται μια ακόμη επίθεση των αφεντικών, δίνοντας αναμφίβολα, άλλη νοηματοδότηση στη απεργία. Η προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, να περάσει την τροπολογία του νομοσχεδίου για τον συνδικαλιστικό νόμο, που αφορά τις διαδικασίες ψήφισης απεργιών στα πρωτοβάθμια σωματεία, οφείλει να αποτελέσει κόκκινη γραμμή για κάθε εργαζόμενο/η. Στο εν λόγω σημείο, τίθεται σαν προϋπόθεση η συμφωνία του 50% +1 των εγγεγραμμένων μελών του σωματείου για την κήρυξη απεργίας (την ίδια στιγμή που για να πάρει ένα κόμμα την εξουσία θέλει το 25% των ψηφισάντων!), ενώ επανέρχεται η νομιμοποίηση της ανταπεργίας (lock-out) που είχε απαγορευτεί από το 1982. Εάν περάσει, ανοίγει το δρόμο για δομικές αλλαγές στη δυνατότητα για συνδικαλιστική δράση, η οποία όμως είναι κατάκτηση της εργατικής τάξης μέσα από αγώνες και αιματηρές μάχες.
Δεν είναι παράξενο που επιλέγεται αυτή η στιγμή από το κράτος, για περάσει μια τέτοια τροπολογία. Μπορεί η κυβέρνηση να έφερε στ Βουλή την τροπολογία “χωμένη” σε ένα νομοσχέδιο σχετικό με έναν δορυφόρο, αλλά οι αριστεροί διαχειριστές της εξουσίας, δεν πετούν στο διάστημα! Βλέπουν τις οργανωμένες δυνάμεις των εργαζομένων, μετρούν τις αντιδράσεις μας, ζυγιάζουν την δυνατότητά τους να μας ελέγξουν, καταγράφουν την ελλιπή συνδικαλιστική πυκνότητα και την συμμετοχή στα συνδικάτα.
Την ίδια στιγμή, οξύνουν την καταστολή σε κινητοποιήσεις που αφορούν εργασιακά ζητήματα, υπεράσπιση απολύσεων, απεργιακές περιφρουρήσεις, αποκλεισμούς μαγαζιών κλπ. Τοπικό παράδειγμα στα Γιάννενα αποτελεί η περίπτωση του Market In, στο οποίο οι πρώην εργαζόμενοι της εταιρίας Καρυπίδης βρίσκονται εδώ και καιρό σε διαδικασία διεκδίκησης των θέσεων εργασίας και των δεδουλευμένων τους, όπως άλλωστε ορίζει και η συμφωνία με τον καινούργιο ιδιοκτήτη. Μέσα σε αυτό το διάστημα έχει γίνει ξεκάθαρη η αγαστή συνεργασία μπάτσων- δικαστικών- αφεντικών, αφού από την μία μεριά εκδίδονται εντάλματα για εργαζόμενους εν μία νυκτί και γίνονται εφόδους στα σπίτια τους, ενώ στις 29/11 κατά την διάρκεια απεργιακής περιφρούρησης του καταστήματος, άνδρες των ΜΑΤ επιτέθηκαν στην συγκέντρωση, ξυλοκόπησαν και συνέλαβαν κόσμο ο οποίος βρισκόταν στο χώρο.
Ωστόσο, αν και χωράει αρκετή κριτική και κουβέντα για το πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο και για το οποίοι φταίνε, για εμάς το πραγματικό διακύβευμα είναι τι κάνουμε σαν εργάτες από εδώ και πέρα. Παρά την όλη σαπίλα και τον ζόφο που επικρατεί στους χώρους εργασίας και γενικότερα γύρω μας, είναι αναγκαίο όσο ποτέ η μαζικοποίηση των σωματείων και οι μικρές αρνήσεις στις δουλειές μας καθημερινά. Για εμάς, που τα πράγματα δεν θα αλλάξουν ούτε με κάποιο καλύτερο αφεντικό, ούτε με ψήφους σε επίδοξους διαχειριστές, ούτε με παρακάλια για ψίχουλα που τα ονομάζουν κοινωνικό μέρισμα, η λύση στην κρίση που περνάει (όχι η χώρα) η εργατική τάξη θα έρθει μόνο μέσα από τον δρόμο του αγώνα.
ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 14/12 10:30 ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΝΕΩΝ ΣΩΜΑΤΕΊΩΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΣΑΠΙΖΟΥΝ
ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ- ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ –ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ιωαννίνων