Στις 23 Οκτωβρίου συνεχίζεται η δίκη των 5 συντρόφων και συντροφισσών που συνελήφθησαν την 21η Φεβρουαρίου 2017, ημέρα επετείου απελευθέρωσης της πόλης, κατά τη διάρκεια δημόσιας συγκέντρωσης ενάντια στην παρουσία του χρυσαυγίτη- νεοναζί Χρήστου Παππά, η οποία είχε δεχτεί επίθεση από τις δυνάμεις της αστυνομίας.
Η πολιτική επιλογή των συντρόφων να παρευρεθούν στο σημείο και να μην αφήσουν σπιθαμή στους φασίστες αποτελεί τη συνέχεια των δεκάδων αγώνων ενάντια στην οποιαδήποτε προσπάθεια να εμφανιστούν στην πόλη αλλά ταυτόχρονα δείχνει και την ανάγκη της χρυσής αυγής, έστω και μέσα από το δημοκρατικό τόξο από το οποίο ξεπρόβαλαν, να βρει λίγο χώρο στη δημόσια σφαίρα της πόλης. Κίνηση η οποία θα μπορούσε να γίνει εφικτή μόνο υπό την προστασία των δεκάδων μπάτσων που είχαν επιστρατευτεί.
Δεν μας προκαλεί εντύπωση η καταστολή που δέχτηκε μια τέτοια προσπάθεια, επειδή από την μεριά μας κατανοούμε ότι οι μπάτσοι δεν επιτέθηκαν απλά για το ποινικό της πράξης, δηλαδή στην απαγόρευση συνάθροισης πάνω από τρία άτομα, αλλά αποτελεί κομμάτι της συνεχούς προσπάθειας να καταστείλουν ένα κίνημα το οποίο αντιτίθεται σε κάθε μορφή εξουσίας, μακριά από ηγέτες και κομματικούς βραχίονες και βρίσκει τον εαυτό του μέσα στον κάθε ταξικό αγώνα αυτής της μικρής πόλης. Αποτελεί την προσπάθεια να μπορέσουν οι φασίστες να βγουν στους δρόμους και στις γειτονιές μας και να υποβαθμίσουν την εργατική τάξη, ως πιστοί υπερασπιστές του κεφαλαίου και των αφεντικών, με αιχμή τον εθνικισμό και τον ρατσισμό.
Έναν εθνικισμό ο οποίος ονειρεύεται μεγάλες Ελλάδες και Μακεδονίες που ανήκουν στους Έλληνες, αλλά στην ουσία έχει σαν σκοπό να αποπροσανατολίσει τους εργάτες και τις εργάτριες από τα πραγματικά τους προβλήματα και τους αληθινούς του εχθρούς, οι οποίοι δεν είναι ο Μακεδόνας, ο Αλβανός, ο Βούλγαρος και ο Τούρκος εργάτης αλλά τα μικρά και μεγάλα αφεντικά.
Έναν ρατσισμό ο οποίος περνάει την αφήγηση ότι οι μετανάστες ρίχνουν τα μεροκάματα λες και αυτοί φταίνε που ο βασικός μισθός έχει φτάσει 586 μικτά, αυτοί έκαναν τον διαχωρισμό του μισθού σε άνω ή κάτω των 25 ετών, ή αυτοί φταίνε που τα αφεντικά δεν βάζουν ένσημο ούτε με πιστόλι στο κρόταφο και που για να νοικιάσεις σπίτι σε αυτή τη πόλη πρέπει να κάνεις δύο δουλειές.
Στις 23 Οκτώβρη λοιπόν, δεν καλούμαστε να προσπαθήσουμε να αποδείξουμε το νόμιμο των αγώνων μας, ούτε πιστεύουμε ότι η αστική δικαιοσύνη θα καλεστεί να πάρει μία δίκαιη απόφαση. Είναι άλλωστε είναι γνωστόν της πάσει το ότι μεροληπτεί υπέρ των αφεντικών, των μπάτσων και πόσο μάλλον των φασιστών, αφού από την μία αφήνει να ελεύθερο τον νεοναζί Ρουπακιά, που δολοφόνησε τον Π. Φύσσα στο Κερατσίνι το 2013, με περιοριστικούς όρους βέβαια , μην και αποχωρήσει από τον φασιστικό βόθρο, ενώ την ίδια ώρα διατάσσει συλλήψεις μέσα στην νύχτα για γιαννιώτες συνδικαλιστές εργάτες του Market In. Για εμάς τα δικαστήρια αποτελούν απλά άλλο ένα δημόσιο βήμα για να υπερασπιστούμε και να προπαγανδίσουμε τις ιδέες μας απέναντι στην εξουσία και τίποτα περισσότερο.
Αναγνωρίζοντας λοιπόν τους εαυτούς μας από την μπάντα των καταπιεσμένων, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους διωκόμενους συντρόφους για τα γεγονότα της 21ης Φλεβάρη, αλλά και σε οποιονδήποτε αντιστέκεται ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Στεκόμαστε απέναντι σε όλους υπερασπιστές του συστήματος είτε είναι μπάτσοι, είτε φασίστες, είτε δικαστικοί. Στεκόμαστε απέναντι σε κάθε λογική ανάθεσης των ζωών μας στον οποιονδήποτε, είτε έχει αριστερό είτε δεξιό μανδύα. Στεκόμαστε απέναντι σε κάθε λογική απάθειας για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Στεκόμαστε τέλος πλάι στα μέλη της τάξης μας και παλεύουμε μέσα από τα σωματεία και τους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές και τους δρόμους, τα σχολεία και τις σχολές, ενάντια σε κάθε επίθεση που θα δεχόμαστε.
Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες της 21ης Φεβρουαρίου
Παύση κάθε δίωξης – Ούτε σπιθαμή στους φασίστες
Συγκέντρωση 23 Οκτωβρίου 9:00, Δικαστικό Μέγαρο Ιωαννίνων
