Πολεμάμε το σεξισμό παντού, κάθε μέρα και με κάθε τρόπο!

Φέτος, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας και τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων βάση Φύλου πέφτει Κυριακή. Κι επειδή είναι Κυριακή, η Διεθνής Φεμινιστική Απεργία που αποκυρρήτει την πατριαρχία και τη βία της δε θα έχει την απήχηση των προηγούμενων ετών.

Το 2018, το πρωτοποριακό κάλεσμα του φεμινιστικού κινήματος για παγκόσμια απεργία άφησε μια παρακαταθήκη. Έδειξε στην κοινωνία οτι όταν οι γυναίκες σταματούν να δουλεύουν, ο κόσμος παύει να γυρίζει.

Η απόφαση ήταν όχι μόνο να σταματήσουμε τις δουλειές του σπιτιού και τα ψώνια – ώστε κανείς να μην ψωνίσει τίποτα εκείνη την μέρα – αλλά να σταματήσουν τα μαθήματα και, πάνω απ’ όλα, η δουλειά, εφόσον εκεί είναι το μέρος που οι οικονομικές ανισότητες είναι πολύ πιο εμφανείς. Στις 8 Μάρτη 2018, οι γυναίκες ήταν στους δρόμους των πόλεων ανά τον κόσμο δείχνοντας ένα τεράστιο κίνημα κατά του καπιταλιστικού, πατριαρχικού καθεστώτος.

Η φετινή συμβολική ημερομηνία μπορεί να πέφτει Κυριακή, αλλά αυτό δεν είναι λόγος να ακυρωθεί η απεργία. Το αντίθετο! Πέρα από την πραγματικότητα όλης της αόρατης, υποτιμημένης εργασίας που κάνουμε στο σπίτι, είμαστε εκείνες που επομίζονται το βάρος της ημιαπασχόλησης την Κυριακή και τα ευέλικτα ωράρια, είτε είναι το σερβίρισμα τραπεζιών, το καθάρισμα γραφείων και ξενοδοχείων, είτε ως βοηθοί στο σπίτι ή σε κέντρα υγείας και οίκους ευγηρίας, είτε ως πωλήτριες ή ταμίες σε σουπερμάρκετ.

Οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν το 75% των υπαλλήλων στον τομέα της υγείας. Τέσσερις φορές πιο πολλές γυναίκες από άντρες δουλεύουν σε δουλειές ημιαπασχόλησης, που σημαίνει ότι οι μισθοί μας μπορεί να είναι μέχρι και 18.5% χαμηλότεροι από αυτούς των ανδρών. Αυτή η διάκριση μας επηρεάζει αργότερα στην ζωή μας όταν υπολογίζονται οι συντάξεις μας και, ως αποτέλεσμα, είναι αρκετά μικρότερες από αυτές των ανδρών. Επιπλέον, εμείς είμαστε που χάνουμε τις δουλειές μας όταν ανακοινώσουμε την εγκυμοσύνη μας στα αφεντικά μας ή όταν τα παιδιά μας γεννηθούν. Ας μην αναφέρουμε ασθένειες του περιβάλλοντος εργασίας που προσβάλλουν μόνο γυναίκες και για τις οποίες δεν νοιάζεται κανείς.

Το 80% των αγοραστών την Κυριακή είναι γυναίκες, πολλές εξ αυτών δεν έχουμε καθόλου βοήθεια για την φροντίδα των νέων ανθρώπων ή ενήλικων για τους οποίους είμαστε υπεύθυνες. Με λίγα λόγια, είμαστε περισσότερο εκτεθειμένες σε αβέβαιες συνθήκες εργασίας.

Γι’ αυτούς τους λόγους, πιστεύουμε ότι αυτή η Κυριακή 8 Μαρτίου είναι μια ευκαιρία να αποκαλύψουμε την αλήθεια για την κοινωνική και επαγγελματική αφανή θέση στην οποία έχουν μετατεθεί οι γυναίκες. Δεν είναι αρκετό απλά να αφήσουμε τον κόσμο να περάσει μια μέρα χωρίς να κοιτάξουμε την μπουγάδα, το καθάρισμα και το μαγείρεμα. “Κάνε ένα διάλειμμα, αγαπούλα, μπορείς να κάνεις αύριο το σφουγγάρισμα.” Οχι!

Η απεργιακή δράση είναι μια εξέγερση απέναντι στo κοινωνικό και οικονομικό σύστημα. Με την απεργία, οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες παίρνουμε πίσω τον έλεγχο των ζωών μας και κάνουμε τους εαυτούς μας να ακουστούν. Είναι ένας τρόπος να δοθεί ορατότητα σε ανθρώπους που έχουν ριχτεί στις σκιές από τον καπιταλισμό.

Αρνούμαστε την ιδέα ότι η 8η Μαρτίου πρέπει να περιορίζεται ακόμα μια φορά μέσα στους τέσσερις τοίχους ενός διαμερίσματος. Αυτό απλά θα κάλυπτε την πραγματικότητα του τι περνάνε οι εργαζόμενες. Αυτό δεν σημαίνει οτι παραβλέπουμε την σημαντικότητα του σεξισμού στο πλαίσιο της οικογένειας και του γάμου με τις σχετικές ανισότητες όσον αφορά το βάρος των δουλειών του σπιτιού. Όμως, πιστεύουμε οτι αυτές οι ανισότητες πρέπει να αναδειχθούν στους δρόμους αφού οι αδικίες συντηρούνται από το οικονομικό, ιδεολογικό και κοινωνικό σύστημα στο σύνολο του.

 

Μια εκτενής απεργία σε όλους τους τομείς την 8η Μαρτίου θα παγίωνε τον αγώνα μας να δείξουμε οτι η θέση της γυναίκας δεν είναι στο σπίτι, αλλά αντίθετα, η θέση μας είναι στους δημόσιους χώρους, στις συνελεύσεις, στο δρόμο πολεμώντας την διπλή εκμετάλλευση από την οποία υποφέρουμε στα πλαίσια μιας κοινωνίας που είναι και καπιταλιστική αλλά και πατριαρχική – και είναι καπιταλιστική επειδή είναι πατριαρχική.

 

Φέτος, βοήθησε να φτιάξουμε αυτοδιαχειριζόμενες υπηρεσίες φύλαξης παιδιών, ώστε κάθε γυναίκα – ντόπια ή πρόσφυγας – να μπορεί να συμμετάσχει στον αγώνα.

 

Μη φανταστείς ούτε μια στιγμή ότι η 8η Μάρτη θα είναι μια απλή απεργία από τη σφουγγαρίστρα στην κουζίνα.

 

Θυμήσου: όταν οι γυναίκες σταματούν να δουλεύουν, ο κόσμος παύει να γυρίζει.

 

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση

ΜΑΥΡΟΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ (Διεθνής Αναρχοσυνδικαλιστική Οργάνωση)

This entry was posted in Καλέσματα - Δράσεις - Εκδηλώσεις. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *