ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ, ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΕΣ
Δεν έχουν περάσει λίγες ημέρες που η τοπική κοινωνία των Ιωαννίνων κλονίστηκε από άλλη μία γυναικοκτονία στην Ελλάδα. 30 και πλέον είναι οι καταγεγραμμένες γυναικοκτονίες από το ελληνικό τμήμα του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου μέσα στο 2021.
Τύποι της “διπλανής πόρτας” βιάζουν γα πλάκα, φασισταριά στα γήπεδα σκοτώνουν, σεξουαλικές παρενοχλήσεις στην εργασία, ομοφοβικό παραλήρημα για ανάκληση διαφήμισης γνωστής εταιρείας προϊόντων μαλλιών με πρωταγωνιστές μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, πρώην σύντροφοι βγάζουν ένα όπλο και πυροβολούν και πόσα άλλα συμβαίνουν καθημερινά, Η πατριαρχική κουλτούρα της κοινωνίας συνεχίζει να δολοφονεί στην Ελλάδα. Γυναίκες και παιδιά εξαφανίζονται, βιάζονται και κακοποιούνται καθημερινά. Η φετινή Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας και τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων βάση Φύλου θρηνεί κι άλλη μία λιγότερη και τιμά όλες όσες αγωνίστηκαν και αγωνίζονται ενάντια στην ταξική και έμφυλη καταπίεση.
Εκατομμύρια μεταναστριών/ων είτε σφαγιάζονται και δολοφονούνται καθημερινά, είτε μαντρώνονται δια της βίας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε απάνθρωπες συνθήκες, παραμένοντας άγνωστα τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το προς κτίση τείχος στο camp του Κατσικά στην πόλη μας! Σαφώς, οι σωματέμποροι και δουλέμποροι αρπάζουν την ευκαιρία για εξαγορές κι απαγωγή μεταναστριών.
Η πίεση που ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια από διάφορες πλευρές του γυναικείου και ΛΟΑΤΚΙ κινήματος παγκοσμίως πυροδότησαν ένα ντόμινο καταγγελιών κακοποιημένων γυναικών που μίλησαν και κινητοποιήθηκαν κατά των καταπιεστών τους. Ακόμη και έτσι όμως δεν παύει ποτέ να υπάρχει ο ταξικός διαχωρισμός της καταγγελίας(αν ακόμη και αυτή είναι εφικτή για κάποιες) μιας γυναίκας της αστικής τάξης και πως εκείνη αντιμετωπίζεται από την αστυνομία και τον κοινωνικό περίγυρο, σε αντιστοιχία μιας γυναίκας της εργατικής τάξης. Την ίδια στιγμή ένα νέο κύμα αγώνων κι εξεγέρσεων ξεπήδησε ενάντια στην κατάργηση του δικαιώματος στην έκτρωση(Χιλή, Γαλλία, Ισπανία, Πολωνία,Ελλάδα κ.α.), φτάνοντας σε μια ιστορική νίκη για ένα χρόνιο αίτημα του παγκόσμιου φεμινιστικού κινήματος, και την αποποινικοποίηση της άμβλωσης μέχρι και τον 6ο μήνα της εγκυμοσύνης στην Κολομβία τον Φλεβάρη του 2022, παρά την αδράνεια του κινήματος τις τελευταίες δεκαετίες.
Παρά τις κατακτήσεις, η υποτιμημένη εργασία της γυναίκας συνεχίζεται μέσα στο καπιταλιστικό κοινωνικό εργοστάσιο. Η σκλαβιά του νοικοκυριού κυνηγά τις εργαζόμενες γυναίκες μετά την καταπίεση της δουλειάς. Η αόρατη οικιακή εργασία εξακολουθεί τον άμισθο χαρακτήρα της, η μισθολογική ανισότητα, η ανασφάλιστη εργασία και η μερική απασχόληση πλήττουν τη γυναικεία απασχόληση. Εγκυμονούσες απολύονται, σερβιτόρες εκβιάζονται να αναδεικνύουν τη θηλυκότητα τους για να προσελκύουν πελάτες. Κάπως έτσι, αφεντικά και κρατικοί μηχανισμοί τρίβουν τα χέρια τους από τα κέρδη. Από τις γυναίκες της Νέας Υόρκης το 1909 και την απεργία των εργαζόμενων γυναικών της Ρωρίας το 1917 μέχρι σήμερα η καταπίεση των γυναικών έχει αλλάξει πολλά πρόσωπα αλλά δεν παύει ποτέ να υφίσταται. Η 8 Μάρτη είναι μια απλή ημερομηνία που μας δίνει τη δυνατότητα να βγούμε μια ακόμη φορά στο δρόμο δηλώνοντας όσα βιώνουμε και διεκδικούμε καθημερινά.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
– Ασφαλή εργασιακά περιβάλλοντα, τσάκισμα της βίας και των σεξουαλικών παρενοχλήσεων από αφεντικά, συναδέλφους και πελάτες.
– Νόμιμη και σταθερή εργασία με δικαιώματα.
– Αύξηση μισθών, μείωση ωραρίων.
– Κανένας διαχωρισμός μεταξύ των φύλων.
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΤΟ ΔΡΟΜΟ,
ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ
ΕΝΩΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ese.ioanninon@gmail.com | eseioanninon.squat.gr
