Η σημερινή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως και κάθε κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια, δράττεται της ευκαιρίας από τον επετειακό χαρακτήρα της συγκεκριμένης ημέρας, ώστε να εξαγγείλει στην κοινωνία εν μέσω διθυραμβικών δηλώσεων, την «ανατίμηση» των όρων διαβίωσης, την εξοδο από τα μνημόνια και την επαναφορα της εθνικής οικονομικής κυριαρχίας. Ειδικότερα όσον αφορά τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, εργάτες, άνεργους, άστεγους, συνταξιούχους κλπ. Άνθρωποι οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν πάντα τα σπασμένα, είτε σκάνε είτε όχι οικονομικές κρίσεις, λόγω υπερσυσσώρευσης και αναδιάρθρωσης του κεφαλαίου. Άνθρωποι οι οποίοι αποτελούν βέβαια, το αναλώσιμο έμψυχο υλικό για τη διατήρηση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού υποσχέθηκε έναν εναλλακτικό δρόμο αποφυγής της λεγόμενης πολιτικής της λιτότητας, βασίζοντας τον πολιτικό του λόγο αμιγώς στα «αντιμνημονιακά» του επιχειρήματα, αφομοίωσε ένα μεγάλο κομμάτι της οργής και των αγώνων των προλετάριων και ανέλαβε τη διαχείριση της εξουσίας με την ακροδεξιά διάσπαση της Ν.Δ, τους ΑΝΕΛ. Και σαν βασιλικότεροι του βασιλέως, ακουλούθησαν τον ίδιο δρόμο με τους προκατόχους τους, προσπαθώντας να αποδείξουν πως δεν υπήρχε τελικά άλλη εναλλακτική παρά το σκληρότερο δέσιμο στο άρμα των καπιταλιστικών σχέσεων.
Η 8η Σεπτέμβρη είναι εξαιρετική ευκαιρία για την εξουσία, μετά τα διαγγέλματα της Ιθάκης που κανείς δεν πίστεψε πως υπάρχει, να αντλήσει πολιτική υπεραξία και λίγο απ’το χαμένο έδαφος ενόψει προεκλογικής περιόδου, καθώς ο πρωθυπουργός, σαν αυτοεκπληρούμενος προφήτης, θα ανακοινώσει το πρώτο μη μνημονιακό κυβερνητικό πρόγραμμα. Η ΔΕΘ ανέκαθεν είχε ένα τέτοιο συμβολισμό σαν το εναρκτήριο σημείο για την επανεπιβεβαίωση των δεσμών κράτους και κεφαλαίου. Την χρονιά αυτή όμως αποτελεί βαρύνουσας σημασίας, η παρουσία του υπουργού εμπορίου των ΗΠΑ, ως εκπρόσωπος του πολεμικού τοποτηρητή, ειδικά υπό το πρίσμα της πρόσφατης επίλυσης του «ονοματολογικού», αναφορικά με τη Β. Μακεδονία.
Δεν τρέφει κανείς αυταπάτες, πως οι βαυκαλισμοί περί καλύτερων όρων ζωής ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, καθώς ανεξάρτητα με το πως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ (αριστερά, σοσιαλδημοκρατία κλπ), οι θεωρητικολογίες του, συνθλίβονται κάτω από το βάρος της συνεχούς υποβάθμισης της εργατικής δύναμης των εργαζόμενων, την τελευταία δεκαετία περισσότερο από ποτέ, ενώ είναι δεδομένο πως αν θέλεις να λέγεσαι κράτος και εξουσία δεν μπορείς παρά να τα έχεις κάνει πλακάκια με το κεφάλαιο. Για τυχόν μικρές υλικές παραχωρήσεις, κυρίως στους πιο φτωχούς, τύπου αυξήσεις στον κατώτατο μισθό για μερικά ευρώ, έχει αποδειχθεί ιστορικά πως πρόκειται για μικρά διαλείμματα καροτοτροφής στην κανονικότητα της βίας του μαστιγίου την ίδια ώρα βέβαια που σχεδιάζεται νέα «γενναία» ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της τάξης των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Είναι αυταπόδεικτο πως κανένα κράτος και κανένας διαχειριστής του, εκφράζει ή συντάσσεται με τα συμφέροντα των εργαζομένων. Είναι γεγονός πως κάθε εξουσία επιδιώκει την «ταξική ειρήνη» αντιπαραβάλλοντας μια υποτυπώδη εθνική ομοψυχία. Δεν θα μπορούσαν και οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να ξεφύγουν από αυτό το τροπάρι. Έτσι εξηγούνται οι βερμπαλισμοί σχετικά με τον «εχθρό εξ ανατολών» (βλ. Τουρκία), την ίδια στιγμή που η Ελλάδα, όντας μέλος της διατλαντικής στρατιωτικής συμμαχίας (ΝΑΤΟ) κινείται στρατηγικά όσον αφορά την περιοχή της ανατολικής μεσογείου με τα υπόλοιπα μέλη, έτσι ώστε η πίτα να μοιραστεί προς όφελός τους. Ταυτόχρονα, η αναθέρμανση και η ενδεχόμενη επίλυση του «προβλήματος» της ονομασίας της Μακεδονίας, ενισχύει το συμπέρασμα πως το ελληνικό κράτος έπαιζε και συνεχίζει να παίζει τον ρόλο της ιμπεριαλιστικής δύναμης στο μικροεπίπεδο των Βαλκανίων, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου που αναπτύσσεται εκθετικά κυρίως στη συγκεκριμένη περιοχή.
Η διαφορά της φετινής εμπορευματικής φιέστας που στήνεται στη Θεσσαλονίκη με τις προηγούμενες, είναι η οργανωμένη εμφάνιση μερίδας του λεγόμενου «εθνικού κορμού» οι οποίοι με αφορμή το «Μακεδονικό ζήτημα», καλούν σε συλλαλητήριο. Συμπληρώνοντας το παζλ των ταξικών μας εχθρών που θα βρίσκονται εκεί. Η εμπειρία από τα αντίστοιχα συλλαλητήρια, παλιότερα αλλά και τωρινά, έδειξε πως το ετερόκλητο αυτό μείγμα αποτελούμενο απο εθνικιστές και φασίστες, εκ των οποίων μερίδα, πολλές φορές έδραξε την ευκαιρία και επιτέθηκε σε αυτοοργανωμένες δομές, καταλήψεις, μετανάστες κ.α. Στόχος τους προφανώς είναι η προσπάθεια επανεμφάνισης στη δημόσια σφαίρα, αδειάζοντας το ρατσιστικό τους δηλητήριο, ευελπιστώντας να αποκτήσουν έρεισμα στην κοινωνία για να πραγματοποιήσουν τα δολοφονικά τους σχέδια. Ενώ όντας τα τσιράκια των αφεντικών και του κράτους, στέκονται εμπόδιο στις όποιες διαδικασίες των εργαζόμενων να διεκδικήσουν καλύτερους όρους ζωής.
Η φετινή καπιταλιστική φιέστα της ΔΕΘ, θα ενορχηστρωθεί από όλο το πλέγμα των εξουσιαστών, κρατος, αφεντικά, φασίστες. Η απάντηση από μεριάς του ανταγωνιστικού κινήματος και της εργατικής τάξης, θα πρέπει να είναι σκληρή και άμεση. Είναι επιτακτικό να αντιπαρατεθούμε ενάντια στα αφεντικά και τα τσιράκια τους, γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχουμε καλύτερους όρους ζωής. Τίποτα δε θα μας χαριστεί. Όλα πρέπει να τα κερδίσουμε μέσα από τους αγώνες σε κάθε κοινωνικό πεδίο, στους δρόμους, στις δουλειές, στα συνδικάτα ,στις διαδηλώσεις, τις απεργίες και τα οδοφράγματα, μέχρι την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και των ανισοτήτων. Μέχρι την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς και του κράτους.
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ Καμάρα(Θεσσαλονίκη) 18:00
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
