ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ 8 ΜΑΡΤΗ! ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ!

Η 8 Μάρτη, παγκόσμια ημέρα των γυναικών, έχει αποτυπωθεί πλέον στο μυαλό των ανθρώπων σε διάφορα σημεία του πλανήτη, ως μια ημέρα που οι άντρες πρέπει να χαρίσουν στις μητέρες και συζύγους τους δώρα, ενώ η αγορά γεμίζει από ταμπέλες προσφορών αποκλειστικά για γυναίκες. Στην πραγματικότητα όμως, αυτή η μέρα δεν ξεκίνησε σαν μια γιορτή της γυναίκας και του καταναλωτισμού αλλά αντίθετα, σημείο εκκίνησής της αποτέλεσαν αιματηρές κινητοποιήσεις εργατριών, όταν το 1857 εργάτριες σε εργοστάσιο κλωστουφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, κατέβηκαν μαζικά σε διαδήλωση απαιτώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και μισθούς ίσους με αυτούς των αντρών συναδέλφων τους. Αναμφίβολα, το πλαίσιο στο οποίο ωρίμασαν οι προϋποθέσεις για την ανάδυση του γυναικείου κινήματος, ήταν οι άθλιες συνθήκες εργασίας και επιβίωσης Μετά απο δύο χρόνια οι ίδιες γυναίκες δημιούργησαν το πρώτο σωματείο γυναικών, ενώ το 1908, 15.000 γυναίκες κατέβηκαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.. 
Τόσα χρόνια αργότερα, οι διεκδικησεις και οι συνθήκες στους χώρους εργασίας δεν έχουν αλλάξει και τόσο. Τα αφεντικά προσπαθούν καθημερινά να αρπάξουν και να κερδίσουν όσα περισσότερα μπορούν με το μικρότερο δυνατό κόστος, μέσα στο οποίο συγκαταλλέγονται και οι μισθοί μας, η συνεχής μείωση των οποιών συνδυάζεται με εξαντλητικά ωράρια, επισφάλεια και διαφόρων τύπων απειλές, με κυριότερη αυτή της απόλυσης. Την ίδια στιγμή, σε έναν κόσμο που κράτος και καπιταλισμός προσπαθούν επίμονα να μας πείσουν πως έχει επιτευχθεί η ισότητα μεταξύ των φύλων, για το επονομαζόμενο “ασθενές φύλο”(μια ακόμη καταφανής υποτίμηση) τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Όλα τα παραπάνω δεν είναι αρκετά, με αποτέλεσμα οι γυναίκες να πρέπει παράλληλα να αντιμετώπισουν σε μεγαλύτερο βαθμό την ανεργία, τους χαμηλότερους μισθούς σε σχέση με αυτούς των άντρών συναδέλφων τους αλλά και τις σεξιστικές συμπεριφορές από αφεντικά και πελάτες, οι οποίες πολλές φορές δεν περιορίονται στη λεκτική έκφραση τους.
Σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, δεν είναι περίεργο ότι το 1977 ο ΟΗΕ αποφάσισε να κυρήξει τη συγκεκριμένη μέρα, παγκόσμια ημέρα των γυναικών και ο καπιταλισμός να σπεύσει να της αφαιρέσει κάθε αγωνιστικό χαρακτηριστικό που τη συνόδευε. Με λίγα λόγια πλέον η μέρα αυτή έχει ντυθεί προσεκτικά με ευγενικές χειρονομίες προς τις γυναίκες, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της “ισότητας των δύο φύλων” και της ύπαρξης αλληλοσεβασμού. Όπως πάντα, έτσι και εδώ, το σύστημα βρίσκει διάφορους τρόπους να καταστείλει αγώνες και κινήματα που εναντιώνονται σε αυτό και ποιος καλύτερο τρόπος από να τα αφομοιώσει. Πολλές φορές μάλιστα όπως και σε αυτή την περίπτωση, βγάζει και άμεσο υλικό κέρδος, μια και τα καταστήματα γεμίζουν από άντρες και γυναίκες που αγοράζουν δώρα και πίνουν ποτά στο όνομα της υπόθαλψης της έμφυλης καταπίεσης. Σίγουρα αυτό γίνεται καλύτερα αντιληπτό από όσες από εμάς, αυτή τη μέρα, για μια ακόμη φορά εργαζόμαστε εξαντλητικά πολλές ώρες, προκειμένου να εξυπηρετήσουμε όσους και όσες πέφτουν στην καλοστημένη παγίδα εορτασμού της ημέρας.
Όλα τα παραπάνω, είναι απλά δείγματα της πατριαρχίας που επικρατεί στη σύγχρονη κοινωνία και η οποία δημιουργείται και τρέφεται συνεχώς από τον καπιταλισμό, αποτελώντας πλέον ένα από τα ισχυρότερα όπλα του -αν όχι το ισχυρότερο- ενάντια στην εργατική τάξη και όσες/όσους αντιστέκονται στην εξουσία του. Η εικόνα της γυναίκας, όπως έχει δομηθεί με βάση τα πρότυπα που δημιουργούνται από το σύστημα δίνει τεράστια κέρδη στο κεφάλαιο και κάνει ακόμη ισχυρότερη την κάθε εξουσία. Ο διαχωρισμός αυτός με βάση τα κοινωνικά φύλα, μεταξύ όσων αποτελούμε την εργατική τάξη, μπορεί να ξεκινάει από όσους μας εξουσιάζουν αλλά δε μένει εκεί. Όπως είναι λογικό, διυσδίει ανάμεσα μας δημιουργώντας τριγμούς στο εσωτερικό, με αποτέλεσμα να συγκρουόμαστε και να αναπτύσσονται σχέσεις εξουσίας μεταξύ μας, αφήνοντας στην ησυχία τους κράτος και αφεντικά, ενώ παράλληλα με αυτές τις συνθήκες καθίσταται αδύνατο να δημιουργηθεί ένα ενωμένο εργατικό κίνημα που θα μπορέσει να διεκδικήσει όσα του κλέβουν και να σπάσει την καθημερινή καταπίεση που υφίσταται. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο ίσως κέρδος που αποκομεί ο καπιταλισμός από αυτόν τον τόσο έντονο και βαθιά ριζομένο κοινωνικό διαχωρισμό.
Για να μπορέσουμε λοιπόν να αντισταθούμε στην εκεμτάλλευση που μας επιβάλλεται, είναι αναγκαίο να κατανοήσουμε όλες και όλοι πως όσο εμείς οι ίδιες/-οι συνεχίζουμε να αναπαράγουμε τους διαχωρισμούς (φυλετικούς, έμφυλους) που ο καπιταλισμός μας επιβάλλει για να μας καταστείλει, το μόνο που θα καταφέρνουμε στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι μικρές προσωρινές νίκες, οι οποίες δε θα είναι κτήμα όλων μας. Πρέπει να αντιληφθούμε πως μόνο συλλογικοποιώντας τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις μας θα μπορέσουμε να αποτελέσουμε έναν υπολογίσιμο εχθρό των από πάνω, μόνο αν οργανωθούμε ενωμένοι στους χώρους εργασίας, τα σωματεία, τις σχολές και τα σχολεία μπορούμε να ελπίζουμε στην καλυτέρευση των ζωών μας.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ
ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΝΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΜΑΡΤΗ 2019
Στην ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ στις 18:00

ΕΣΕ Ιωαννίνων,ICL International Confederation of Labour Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση
Διεθνης Συνομοσπονδία Εργασίας

Στο πλαίσιο διεθνούς συντονισμού αναρχοσυνδικαλιστικών οργανώσεων

Posted in Καλέσματα - Δράσεις - Εκδηλώσεις | Tagged | Leave a comment

κάλεσμα Τρίτη 5 Μαρτίου στις 9:00 στο Δικαστικό Μέγαρο Ιωαννίνων

Τρίτη 5 Μαρτίου στις 9:00 στο Δικαστικό Μέγαρο η Ε.Σ.Ε. Ιωαννίνων καλεί σε συγκέντρωση εν όψει του δικαστηρίου που έχει προγραμματιστεί για για την εκδίκαση της καθαρίστριας η οποία διώκεται για πλαστό απολυτήριο Δημοτικού. Η 50χρονη μητέρα 13ων παιδιών κρίθηκε ένοχη για αδίκημα πλαστογραφίας και υπεύθυνης δήλωσης με αποτέλεσμα να της επιβληθεί συνολικά ποινή φυλάκισης 8 ετών.Οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες και τρόπος διαβίωσης φέρνουν ξανά στο ειδώλιο του δικαστηρίου την πολύτεκνη καθαρίστρια λόγω της έφεσης που ασκήθηκε στο πενταμελές εφετείο κακουργημάτων. Kανένας μόνος του απέναντι στο κράτος και τους δικαστές.

Posted in Καλέσματα - Δράσεις - Εκδηλώσεις | Leave a comment

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ

Η πόλη των Ιωαννίνων είναι μικρή. Όταν αναμένεται μια κίνηση καταστολής, δεν μπορεί να μείνει κρυφή για πολύ. Μια τέτοια κίνηση αφορά και την κατάληψη στέγης ¨Μπρούκλυν¨ που βρίσκεται στην οδό Ακαδημίας 16, στην περιοχή της Λούτσας.

Η κατάληψη Μπρούκλιν που δημιουργήθηκε από συντρόφους/φισσες το 2016, σήμερα απειλείται από ιδιοκτήτες και επιχειρηματίες. Ένας από τους ιδιοκτήτες της, που ακούει στο όνομα Γιάννης Παππάς – και ο οποίος διόλου δεν είχε ενδιαφερθεί για το συγκεκριμένο σπίτι μιας και ¨δεν ξέρει τι έχει¨- προτίθεται να αναθέσει στην κατασκευαστική Παπαθανασίου την κατεδάφισή της, γνωρίζοντας βέβαια ότι δεν πρόκειται για ένα άδειο και εγκαταλελειμμένο σπίτι, αλλά για ένα ζωντανό χώρο που αποτελεί στέγη. Στη θέση της Μπρούκλυν, θέλουν να ανεγείρουν άλλη μια άχαρη πολυκατοικία, ενισχύοντας την τσιμεντοποίηση στο κέντρο της πόλης.

Δεν είναι μόνο όμως τα συμφέροντα των εργολάβων ή των wanna be εισοδηματιών που έχουν βάλει στο μάτι την συγκεκριμένη κατάληψη. Όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση καταστολής καταλήψεων, αυτό που τρίβει τα χέρια του είναι το κράτος, που του δίνεται η ευκαιρία να προσπαθήσει να ξεριζώσει από τις γειτονιές οτιδήποτε διαφέρει από την κανονικότητα που επιβάλλουν οι καπιταλιστικές σχέσεις.

Όταν καποιος που δεν έχει στεγαστικό πρόβλημα, προσπαθεί να εκδιώξει κάποιον άλλο που χρησιμοποιεί ένα σπίτι για να μείνει και μάλιστα με την βοήθεια του νόμου, αποτυπώνει την βαρβαρότητα της ανωτερότητας της ιδιοκτησίας από τις ανάγκες, της ανωτερότητας των εμπορευμάτων από τους ανθρώπους. Αντίστοιχους καθημερινούς εκβιασμούς, βιώνει καθημερινά η εργατική τάξη.Τα αφεντικά ξεζουμίζοντας και στη συνέχεια δίνοντας πενιχρούς μισθούς καταστούν το δικαίωμα της στέγης σχεδόν αδύνατο, έχοντας την ”υποχρέωση”  να πληρώσουμε το νοίκι, το δάνειο, τους λογαριασμούς τον ΕΝΦΙΑ και και και…  Βιώνοντας αυτή την εξαθλίωση και την φτωχοποίηση στις μέρες μας, η πρακτική της κατάληψης αποτελεί πραγματική λύση στο πρόβλημα της στέγασης. Διεκδικούμε μια αξιοπρεπή ζωή χωρίς να χρειάζεται να έχουμε σκυμμένο το κεφάλι απέναντι στα αφεντικά και έχοντας το φόβο της ανεργίας και της ανασφάλειας για το αν θα μπορέσουμε να έχουμε ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι μας.

Ζώντας μέσα σε μια καπιταλιστική κοινωνία, όπου όλα είναι εμπορεύματα, η επιλογή να σπάει κάποιος αυτόν τον κύκλο του εμπορεύματος αποτελεί ισχυρό πλήγμα στην κοινωνία του κράτους και των αφεντικών και για αυτό οι μηχανισμοί τους πολεμούν τις καταλήψεις λυσσαλέα. Η κατοικία αν και είναι απαραίτητη για την επιβίωση του κάθε ανθρώπου αποτελεί εμπόρευμα, καθώς κάποιος κερδοφορεί από αυτήν και κάποιος πληρώνει. Μέσω της πρακτικής της κατάληψης, η ανταλλακτική αυτή αξία παύει να υφίσταται, εφόσον δεν αγοράζεται – νοικιάζεται η κατοικία αλλά αναγνωρίζεται μόνο για την χρηστική της αξία, τη στέγαση. Τη χρηστική αυτή αξία και μόνο, επιθυμούν και οι καταληψίες καθώς δεν είναι ούτε νοικάρηδες, ούτε ιδιοκτήτες και ούτε προσδοκούν να αποκτήσουν κάποιον τίτλο ιδιοκτησίας.

Όσοι/ες συμμετέχουν στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες δεν θα μπορούν παρά να σταθούν αλληλέγγυοι/ες στην κατάληψη Μπρούκλιν, αντιτιθέμενοι/ες σε σχέδια που στοχεύουν την όλο και περισσότερη επιβολή του κεφαλαίου στις ζωές μας.

Διεκδικούμε μια αξιοπρεπή ζωή χωρίς διαρκείς εκβιασμούς. Ενάντια στο θεσμό της ιδιοκτησίας και στην την εμπορευματοποίηση της στέγασης, προωθώντας την επανοικειοποίηση των άδειων χώρων.

            ΤΕΡΜΑ ΜΕ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ, ΤΕΡΜΑ ΜΕ ΤΑ ΝΟΙΚΙΑ,

  ΦΤΩΧΟΙ, ΑΝΕΡΓΟΙ, ΑΣΤΕΓΟΙ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΕ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ.

                                                                                                                                  Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ιωαννίνων

                                                                                                  Φλεβαρης ΄19.

Tagged | Leave a comment

ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΣΕ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Την Τρίτη 19/2/2019 στην κατάληψη Αντιβίωση

Posted in Καλέσματα - Δράσεις - Εκδηλώσεις | Leave a comment

Εργατική συγκέντρωση 16/2

Εργατική συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε χτες 16 Φεβρουαρίου, μετα τις 21:00 το βράδυ στα Γιάννενα, στην περιοχή του Κουρμανιού. Η κινητοποίηση έγινε στα πλαίσια του πανελλαδικού καλέσματος του Συντονιστικού Πρωτοβάθμιων κλαδικών και επιχειρησιακών σωματείων, για την συνέχιση του αγώνα για Συλλογικές Συμβασεις Εργασίας και πραγματικές αυξήσεις μισθών.

Στην διάρκεια της συγκέντρωσης μοιράστηκαν εκατονταδες κείμενα σε χώρους εργασίας και διερχόμενους. Συμμετείχαν το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων(ντελιβεράδες), το Σωματείο Βάσης Σερβιτόρων Μαγείρων Ιωαννίνων, η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση και η ΛΑΝΤΖΑ(Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον χώρο του Επισιτισμού).

Posted in Εργατικές ειδήσεις, Καλέσματα - Δράσεις - Εκδηλώσεις, παρεμβάσεις, Σωματειακή δουλειά | Leave a comment

Ανακοίνωση της ΕΣΕ Ιωαννίνων για την προσχηματική αύξηση μισθού

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Τεταρτη 14/2/2019 Στην Περιφερεια 18:30

ΑΥΤΟΙ ΒΑΡΑΝΕ ΝΤΕΦΙ, ΕΜΕΙΣ ΧΟΡΕΥΟΥΜΕ;

Ανακοίνωση της ΕΣΕ Ιωαννίνων για την προσχηματική αύξηση μισθού

Έχουν περάσει ήδη 7 χρόνια από τη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και η συνθήκη στους περισσότερους, αν όχι σε όλους, τους κλάδους εργασίας επιδεινώνεται σταθερά. Πιο συγκεκριμένα η κατάργηση της υποχρεωτικής ισχύος των συλλογικών κλαδικών συμβάσεων το Μάιο του 2012 αυτομάτως μείωσε τις απολαβές μέχρι και στο μισό, αφού πλέον ο κατώτατος μισθός ορίζεται από την κατακρεουργημένη Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση η οποία κυριάρχησε σχεδόν παντού. Αυτό σημαίνει πως όποια εργατική διεκδίκηση έγινε στους κλάδους επί σειρά δεκαετιών πήγε περίπατο και οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ συνδικάτων – εργοδοσίας έπαψε να ισχύει θεσμικά και νομοθετημένα, παγιώνοντας τον έλεγχο του κράτους σε ότι αφορά τη διαμόρφωση των όρων και των συνθηκών της εργασίας. Με άλλα λόγια, οι αυξομειώσεις των μισθών βρίσκεται πλέον στα χέρια του κάθε υπουργού ή μάλλον καλύτερα του κάθε κομματικού σχεδιασμού.
Έκτοτε έχουν επέλθει μια σειρά αντεργατικών νόμων, βαριες φορολογησεις, περεταιρω πετσοκομα του βασικου μισθου, υπογραφη τριτου μνημονιου. Αλλα ταυτοχρονα ζησαμε εναλλαγες κυβερνησεων και προσώπων, που ολοι τους προεκλογικα υποσχεθηκαν φοροαπαλλαγές, αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, εξόδους από τη κρίση, σκίσιμο μνημονίων σελίδα-σελίδα η και ολόκληρο και λοιπά ευφάνταστα αστεία. Κυβερνήσεις που άλλοτε παρουσιάζονται δεξιές άλλοτε δήθεν αριστερές, που αντιπολιτεύονται και κάνουν πως τάχα έχουν φιλολαϊκή ατζέντα και θα ακολουθούσουν διαφορετική στρατηγική για να προασπίσουν τα συμφέροντα του εργαζομένου, του ανέργου, του δυναστευμένου. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι όταν τελειώνει το προεκλογικό σόου, γίνεται αντιληπτό ότι όσα πρόσωπα και αν περάσουν από τις καρέκλες της εξουσίας ο ρόλος του κράτους παραμένει ένας: η επέκταση των συμφερόντων του κεφαλαίου και των αφεντικών,
Μια πιο επίκαιρη υπόσχεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι η τροποποίηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και αύξηση του κατωτάτου μισθού τη στιγμή που (τυχαία;) λόγος γίνεται για πρόωρες εκλογές. Μια κυβέρνηση που περίτρανα απέδειξε ότι είναι επάξια των προκάτοχων με τις συνεχείς μεθοδεύσεις της για την αφαίμαξη της εργατικής τάξης, “αναγκάζει” αφεντικά να μας πετάξουν πίσω ένα ξεροκόμματο απ’αυτα που βοήθησε να μας κλέψουν, Άλλο ένα ψηφοθηρικό τρικ που αποσκοπεί στην ενίσχυση των ποσοστών στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Κάνεις δε μπορεί να μας εγγυηθεί ότι η αύξηση αυτή είναι διασφαλισμένη, ειδικά από τη στιγμή που ο βασικός μισθός είναι προδεδομένος με τα δημοσιονομικά ελλείμματα.
Επιπλέον, το επικοινωνιακό κρατικό παιχνίδι, δεν μπορεί να πείσει κανέναν, όταν με το ένα χέρι ¨χαϊδεύει¨ υποτίθεται τους εργαζόμενους και με το άλλο τους ρίχνει απανωτές σφαλιάρες, είτε με την μείωση του αφορολόγητου, είτε με την εντατικοποίηση και το ξεχείλωμα των ωραρίων. Οι φανφάρες των αυξήσεων, δεν άγγιξαν καθόλου τα αφεντικά, ειδικά στις χιλιάδες επιχειρήσεις που πληρώνουν με μαύρα μεροκάματα και προασφαλισμένη εργασία.
Αναμφίβολα δεν έχει χαριστεί τίποτα στους εργαζόμενους από το κράτος και το κεφάλαιο. Η καλυτέρευση των υλικών ορών της επιβίωσης έχει επέλθει μέσα από συλλογικούς αγώνες και διεκδικήσεις, οργάνωση στα σωματεία και αντίσταση στους χώρους της δουλειάς. Δεν τρέφουμε καμία προεκλογική αυταπάτη, αντιθέτως προτάσσουμε τη ταξική πάλη με συναδελφικότητα και αλληλεγγύη, μακριά από κόμματα και τις υποσχέσεις τους. Για να πάρουμε πίσω ότι μας έκλεψαν και συνεχίζουν να μας κλέβουν αφεντικά μας: την ασφάλιση, το μισθό, τον ελεύθερο χρόνο, τις ζωές μας.

ΓΕΝΝΑΙΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ ΜΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΜΕΙΩΣΗ ΩΡΑΡΙΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Posted in Κείμενα-αφίσες της ΕΣΕ | Tagged | Leave a comment

Νέο σύστημα διορισμών στην εκπαίδευση: εμπόριο ελπίδας και μάθημα πολιτικού εμπαιγμού

Νέο σύστημα διορισμών στην εκπαίδευση: εμπόριο ελπίδας και μάθημα πολιτικού εμπαιγμού

Μετά την πανηγυρική «έξοδο» από τα μνημόνια, ήρθε η ώρα και για τον κόσμο της εκπαίδευσης «να δρέψει τους καρπούς των θυσιών του». Μετά από 10 χρόνια χωρίς κανέναν μόνιμο διορισμό στην εκπαίδευση, όπου τα κενά καλύπτονται με προσλήψεις χιλιάδων συμβασιούχων εκπαιδευτικών και λογιστικές αλχημείες στα προγράμματα σπουδών και τις αναθέσεις των μαθημάτων, η κυβέρνηση υπόσχεται ότι θα κάνει χιλιάδες διορισμούς-ο αριθμός τους ποικίλει ανάλογα με τα κέφια των ιθυνόντων-…μετά τις εκλογές, στη νέα της θητεία. Το πρώτο που είναι προφανές είναι η προεκλογική πολιτική απάτη.

Η παρούσα κυβέρνηση έχει και στο παρελθόν επιδείξει μεγάλη ικανότητα στο εμπόριο ελπίδας. Έτσι και τώρα, το σύστημα διορισμών που φιλοδοξεί να νομοθετήσει είναι μελετημένο με τρόπο ώστε να μοριοδοτεί ένα πλήθος κριτηρίων, τόσων όσες είναι και οι κατηγορίες των αδιόριστων εκπαιδευτικών. Μοριοδοτώντας την προϋπηρεσία (ως 12 μήνες) εξίσου με τα «ακαδημαϊκά» προσόντα και τα κοινωνικά κριτήρια, επιχειρεί να ψαρέψει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό πελατών μεταξύ των αδιόριστων συναδέλφων.

Ξεκινώντας από την υποβάθμιση της προϋπηρεσίας, είναι ντροπή να εμπαίζονται οι συνάδελφοι που εδώ και δέκα χρόνια, γυρνώντας σε όλη τη χώρα και δουλεύοντας κυρίως για να πληρώσουν τα έξοδα την εκτός έδρας εργασίας τους, κάλυπταν τις πραγματικές, πάγιες και διαρκείς ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης. Ο κύριος λόγος που οι αδιόριστοι συνάδελφοι αποδέχονταν την πρόσληψή τους, αφήνοντας πίσω σε πολλές περιπτώσεις δουλειά και οικογένεια, είναι γιατί είχαν τη βεβαιότητα ότι η προϋπηρεσία θα τους οδηγήσει κάποτε στη μονιμοποίηση.

Ταυτόχρονα, η μοριοδότηση των «ακαδημαϊκών» προσόντων (το τυράκι για τους πρόσφατους αποφοίτους), στην ουσία αφαιρεί επαγγελματικά δικαιώματα από το πτυχίο και εισάγει έντονους ταξικούς φραγμούς, αφού στην πλειοψηφία τους τα προσόντα αυτά προσφέρονται έναντι αδρής αμοιβής (μεταπτυχιακά σε ιδρύματα εντός και εκτός της χώρας, πτυχία ξένων γλωσσών, σεμινάρια, ιδιωτικές πιστοποιήσεις χρήσης Η/Υ). Ακόμα και σε ό,τι αφορά τα κοινωνικά, και συγκεκριμένα τα οικογενειακά, κριτήρια, δεν λαμβάνεται υπόψη ότι, αν γυρνάς δέκα χρόνια ανά την Ελλάδα δουλεύοντας ως αναπληρωτής, ζώντας σε μόνιμη εργασιακή ανασφάλεια, η πιθανότητα να κάνεις ή να διατηρήσεις οικογένεια περιορίζεται σημαντικά.

Το σύστημα διορισμού που προωθείται έχει οδηγήσει σε διαιρέσεις και ανταγωνισμό τους αδιόριστους συναδέλφους. Αυτή είναι η προφανής συνέπεια και επιδίωξή του. Ανοίγει όμως παράλληλα μια κερκόπορτα που αφορά και όσους και όσες είναι μόνιμοι στην εκπαίδευση. Μετά την προηγούμενη διαίρεση ανάμεσα σε ασεπίτες και διορισμένους με την επετηρίδα, στο εξής μεθοδεύουν τη διάκριση μεταξύ των διορισμένων «με προσόντα και χωρίς προσόντα». Με την αξιολόγηση να είναι εδώ και χρόνια έξω από την πόρτα της εκπαίδευσης, οι διαιρέσεις αυτές παρέχουν νέα κριτήρια για την κατηγοριοποίηση, νέες προφάσεις για απολύσεις και μισθολογική υποβάθμιση, νέες αφορμές για εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των συναδέλφων.

Οι μάχες που χρειάζεται να δώσουμε για να μην περάσει το νέο σύστημα διορισμών δεν περιορίζονται σε μια 24ωρη απεργία. Οφείλουμε να καταδείξουμε την αδικία και την πολιτική απάτη και να οργανωθούμε από τα κάτω, σε κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο, σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, χτίζοντας μια στρατηγική για να διεκδικήσουμε, για αρχή, τίποτα λιγότερο από:

-Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων της δημόσιας εκπαίδευσης. Όχι στην απαξίωση της προϋπηρεσίας.
-Μαζικούς διορισμούς για την κάλυψη όλων των πραγματικών αναγκών των σχολείων.

Προϋποθέσεις για αυτό είναι η μείωση των μαθητών ανά τμήμα, η διαμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών σύμφωνα με τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των μαθητών και όχι τη λογιστική του υπουργείου, η κατάργηση των πολλαπλών αναθέσεων που γίνονται χωρίς καμιά επιστημονική λογική, η επιστροφή στο διδακτικό ωράριο όπως ήταν πριν τα μνημόνια, η κάλυψη όλων των κενών στις ειδικότητες στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η ουσιαστική στελέχωση της ειδικής αγωγής, η δημιουργία δομών υποστήριξης των μαθητών σε όλες τους τις μορφωτικές ανάγκες.

Ο αγώνας για τα εργασιακά μας δικαιώματα βαδίζει μαζί με τον αγώνα για ένα σχολείο που καλύπτει τις μορφωτικές ανάγκες όλων των παιδιών, χωρίς ταξικούς φραγμούς.

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) εκπαιδευτικών -Θεσσαλονίκης

Posted in Καλέσματα - Δράσεις - Εκδηλώσεις | Tagged | Leave a comment

ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΦΤΑΣΑΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΣΤΙΕΣ ΤΗΣ ΔΟΜΠΟΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Το 2019 ήρθε στις φοιτητικές εστίες της Δόμπολης Ιωαννίνων, με την ιδιωτικοποίηση των προμηθειών του εστιατορίου της εστίας, με απολύσεις και λιγότερο φαγητό. Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι κάτι καινούριο στην εποχή που ζούμε, καθώς τις βλέπουμε να συμβαίνουν συχνά πλέον σε διάφορους τομείς, όπως η υγεία και η εκπαίδευση. Το κράτος και τα αφεντικά προσπαθούν με κάθε τρόπο, από τη μία, να μετακυλήσουν το κόστος στους εκμεταλλευόμενους και από την άλλη, να εξοικονομήσουν όσα περισσότερα χρήματα μπορούν, έτσι ώστε το κεφάλαιο να πλουτίσει ακόμη περισσότερο. Οι ιδιωτικοποιήσεις εξυπηρετούν στο να κερδίζουν οι επιχειρήσεις παίρνοντας τις εργολαβίες και στην εξοικονόμηση κέρδους από τη μείωση του κόστους των παροχών που δικαιούνται οι από κάτω.Κοινωνικές παροχές τις οποίες δικαιούμαστε, διότι δεν αποτελούν δώρα των εκμεταλλευτών μας, αλλά αντιθέτως είναι χιλιοπληρωμένες από τις τσέπες τις δικές μας και των γονιών μας μια και εκτός από τα χαράτσια οι εκμεταλλευτές για να πλουτίζουν όλο και περισσότερο χρησιμοποιούν κι άλλους παρόμοιους τρόπους, όπως τη φορολογία. Παρ’ όλα αυτά βέβαια, η συνηθισμένη δικαιολογία των διαχειριστών νοσοκομείων, πανεπιστημίων και άλλων δημόσιων ιδρυμάτων είναι πως “ξέρετε την κατάσταση στα δημόσια ταμεία… εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σώσουμε την κατάσταση”. Αυτό την ίδια στιγμή, που τα υπουργεία και τα δημόσια ταμεία σώζουν τις τράπεζες με εκ΄ νέου χρηματοδοτήσεις και η ΔΕΗ κάνει νέες ευνοϊκότερες ρυθμίσεις στις επιχειρήσεις όπως η “ΛΑΡΚΟ” και ο “ΜΗΤΗΛΗΝΑΊΟΣ”, οι οποίοι χρωστάν στο δημόσιο εκατομμύρια ευρώ.

Επιβεβαιώνοντας όλα τα παραπάνω, ο εργολάβος που ανέλαβε το εστιατόριο της εστίας, με το “καλημέρα σας” έκανε τις απαραίτητες πρώτες ενέργειες για να να μειώσει το κόστος της λειτουργίας του εστιατορίου. Η μέθοδος γνωστή στον κόσμο των εργαζομένων: απολύσεις. Μείωσε το προσωπικό της λέσχης από εννέα άτομα, που ήταν πριν την ιδιωτικοποίηση, σε επτά. Αυτό πρακτικά σημαίνει από τη μία, ότι δύο ακόμη εργαζόμενες αναγκάζονται να έρθουν αντιμέτωπες με την ανεργία και την ακόμη πιο σκληρή προσπάθεια να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους και από την άλλη, ότι οι εναπομείναντες εργαζόμενοι καλούνται να ανταπεξέλθουν σε συνθήκες πλήρους εντατικοποίησης προκειμένου να προετοιμάσουν και να σερβίρουν τρία γεύματα ημερησίως, επτά ημέρες την εβδομάδα. Την ίδια στιγμή καταστέλεται και κάθε πιθανή αντίδρασή τους στις υπάρχουσες συνθήκες εργασίας μια και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου(μηνιαίες) που αναγκάζονται να υπογράψουν οι εργαζόμενες/-οι λειτουργούν ως ένας άμεσος εκβιασμός, ενώ παράλληλα εννοείται πως κάθε νόμιμο επίδομα και δώρο που δικαιούνται είναι ξεχασμένο.
Τα παραπάνω όμως δεν ήταν αρκετά. Το κόστος της μερίδας που αντιστοιχεί σε κάθε εστιακό μειώθηκε από 3,20 ευρώ καθαρα την ημερα , έπεσε στα 1,80 ευρώ, εμφωλευμένου του μισθού των υπαλλήλων. Οι φοιτητες εκτός εστίας, οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα, να τρώνε δύο αξιοπρεπή γεύματα με μόλις 2 ευρώ την ημέρα( με τα χρήματα να πηγαίνουν στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ), πλέον θα πρέπει να πληρώνουν το ποσό 3,70 ευρώ (χρήματα τα οποία πηγαίνουν κατευθείαν στην τσέπη του εργολάβου). Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών των ενεργειών, όπως καταγγέλουν οι εστιακοί στο κείμενο τους, η ποσότητα και η ποιότητα του φαγητού περιορίστηκαν κατά πολύ, σε βαθμό μάλιστα που πριν τελειώσει το ωράριο σίτισης υπάρχει έλλειψη ακόμα και σε βασικά αγαθά όπως φρούτα, ψωμί και χαρτοπετσέτες(!).
Ωστόσο, ακόμη και αν υπήρχε περισσότερη ποσότητα φαγητού και καλύτερη ποιότητα η ιδιωτικοποίηση της λέσχης και πάλι δε θα έπρεπε να μας είναι κάτι αδιάφορο και απαρατήρητο. Όσοι μένουν στις εστίες, μέσω της εισαγωγής τους σε αυτές, κερδίζουν σε ένα διαγωνισμό φτώχειας και αυτό τους τοποθετεί αυτόματα στο στρατόπεδο των εκμεταλλευόμενων. Έτσι και σε αυτή τη συγκυρία, απαιτείται αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων της τάξης μας. Συνεπώς, οι απαντήσεις στον εργολάβο και στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ πρέπει να δοθούν με την κοινή δράση των εστιακών και των εργαζομένων.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ!

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Posted in Καλέσματα - Δράσεις - Εκδηλώσεις | Leave a comment