Επανακαθορίστηκε ο τρόπος υπολογισμού της αποζημίωσης απόλυσης που καταβάλλεται στους μόνιμους και με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου υπαλλήλους του Δημοσίου και φορέων του που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα. Η κυβέρνηση κατεβάζει τον πήχυ στον υπολογισμό της αποζημίωσης, με εμφανή στόχο να μειωθεί η συνολική δαπάνη για αποζημιώσεις προς δικαιούχους.

Με ρύθμιση η οποία εντάχθηκε στο νομοσχέδιο για την «Απλούστευση της αδειοδότησης για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας» ορίζεται ότι για την αποζημίωση απόλυσης:

– δεν υπολογίζεται πλέον ο χρόνος διαθεσιμότητας στο συνολικό χρόνο υπηρεσίας και

– συμψηφίζεται το σύνολο των αποδοχών διαθεσιμότητας με αυτή την αποζημίωση.

Έτσι, επέρχονται αλλαγές σε διατάξεις του ν. 4254/2014 σχετικά με την αποζημίωση λόγω απόλυσης των υπαλλήλων που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα. Η ρύθμιση περιελήφθη σε προσθήκη-τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας και τη συνυπογράφουν ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Κωστής Χατζηδάκης, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Αθανάσιος Τσαυτάρης.

Πλέον ορίζεται ότι η αποζημίωση λόγω απόλυσης των υπαλλήλων, οι οποίοι είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα, συμψηφίζεται πλήρως με τις αποδοχές που έλαβαν κατά την περίοδο αυτή. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση η ρύθμιση αυτή θεωρείται απαραίτητη προκειμένου να υπάρξει εναρμόνιση στο θέμα των αποζημιώσεων απόλυσης με τις περιπτώσεις άλλων υπαλλήλων, όπως αυτών που είχαν τεθεί σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας. Οι της εφεδρείας συμψήφισαν τις αποδοχές του χρόνου εργασιακής εφεδρείας με την αποζημίωση απόλυσης όπως προβλέφθηκε στις διατάξεις του άρθρου 34 του νόμου 4024/2011.

Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως αναφέρει το Γενικό Λογιστήριο, από τον επανακαθορισμό του υπολογισμού της αποζημίωσης απόλυσης προκύπτει εξοικονόμηση δαπάνης, το ύψος της οποίας «δεν μπορεί να προσδιορισθεί διότι εξαρτάται από το συνολικό χρόνο υπηρεσίας και τις αποδοχές ενός εκάστου των δικαιούχων».

Παραμένει, όπως και πριν, το πλαφόν των 15.000 ευρώ, δηλαδή η αποζημίωση μετά και τους προβλεπόμενους συμψηφισμούς δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 15.000 ευρώ.

Όμως τώρα η ρύθμιση ορίζει ότι για τον υπολογισμό του ποσού αποζημίωσης ως βάση λαμβάνεται ο βασικός μισθός του υπαλλήλου κατά την ημερομηνία που τέθηκε σε διαθεσιμότητα και ως χρόνος υπηρεσίας υπολογίζεται όλος ο χρόνος που ελήφθη υπόψη για την κατάταξη του υπαλλήλου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 28 του ν. 4024/ 2011 (Α΄ 226), καθώς και ο χρόνος που μεσολάβησε μέχρι τη θέση του υπαλλήλου σε καθεστώς διαθεσιμότητας. Δηλαδή σε σχέση με την προηγούμενη διάταξη (άρθρο πρώτο, παράγραφος Θ του ν. 4254/2014) αφαιρέθηκε η φράση «και ο χρόνος διαθεσιμότητας».

Επίσης, στη νέα ρύθμιση σημειώνεται ότι «οι αποδοχές διαθεσιμότητας που έλαβαν οι εν λόγω υπάλληλοι συμψηφίζονται με την ως άνω αποζημίωση απόλυσης».

Αντιθέτως, η προηγούμενη διατύπωση είχε διαβάθμιση και ανέφερε στο σημείο αυτό: «Οι αποδοχές διαθεσιμότητας, που έλαβαν οι εν λόγω υπάλληλοι, συμψηφίζονται στην ως άνω αποζημίωση απόλυσης, την οποία και μειώνουν αναλόγως ως εξής:

Αν ο υπάλληλος έχει υπηρεσία μέχρι τρία (3) έτη δεν συμψηφίζεται κανένα ποσό. Για υπηρεσία από τρία (3) έτη και μία ημέρα έως έξι (6) έτη συμψηφίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας μισού μήνα. Για υπηρεσία από έξι (6) έτη και μία ημέρα έως δώδεκα (12) έτη συμψηφίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας ενός μήνα, για υπηρεσία από δώδεκα (12) έτη και μία ημέρα έως δεκαοκτώ (18) έτη συμψηφίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας δύο (2) μηνών, για υπηρεσία από δεκαοκτώ (18) έτη και μία ημέρα έως είκοσι τέσσερα (24) έτη συμψηφίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας τριών (3) μηνών. Τέλος για υπηρεσία από είκοσι τέσσερα (24) έτη και μία ημέρα και άνω συμψηφίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας τεσσάρων (4) μηνών.

Η ανωτέρω αποζημίωση, μετά και τον προβλεπόμενο ως άνω συμψηφισμό, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 15.000 ευρώ».