Θα ήταν παράλειψη να μην συγχαρούμε τις κοπέλες που ¨παρέλασαν¨ ξεκουρδισμένες την 28^η Οκτωβρίου στη Ν.Φιλαδέλφεια, διακωμωδώντας την αισχρότητα των παρελάσεων και του μιλιταρισμού, γελοιοποιώντας τους εμβρόντητους επισήμους και πατριώτες. Θα ήταν παράλειψη από κάθε αναγνώστη, να μην διαβάσει τους λόγους που το έκαναν, και να μείνει μόνο στην μονόπλευρη προπαγάνδα των γελοίων υποκειμένων των ΜΜΕ και του κράτους. Το κείμενό τους θάφτηκε. Δυστυχώς ο χώρος της  εφημερίδας μας είναι λίγος αν και θα το θέλαμε πολύ. Γι΄αυτό το δημοσιεύουμε στην ιστοσελίδα μας αυτούσιο :

Στρατιωτάκια ακούνητα, μέρα ή νύχτα;
Στρατιωτάκια ακούρδιστα, μέρα ή νύχτα;

Πώς στα παιδικά παιχνίδια εμπλέκονται οι αρχηγοί, οι στρατοί και τα στρατιωτάκια τους;
Στρατοί που κάνουν πολέμους, βομβαρδισμούς, επεμβάσεις.

Και εμείς επέμβαση εκτάκτου ανάγκης κάναμε αλλά χωρίς την παραμικρή άσκηση βίας. 
Καλλιτεχνική επέμβαση, κάτι σαν παιχνίδι.

Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια. ίσως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά.

Τι κοινό μπορεί να’χει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να’χει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού.

Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια.

Γι’ αυτό και εμείς μπήκαμε στην παρέλαση ακαλούπωτοι… Υπό την πνευματική μπαγκέτα του μεγάλου στρατάρχη της αγγλικής κωμωδίας, John Cleese και όσων μας έχουν διδάξει οι Monty Python.  Με το δικό μας silly walk και ρυθμό. 

Στα μάτια των επισήμων και πολλών θεατών, είδαμε την περιέργεια, την έκπληξη αλλά και την υποτίμηση. Άλλοι μας γιούχαραν, άλλοι μας πέρασαν για “προβληματικά παιδιά”. Αυτά ακριβώς είναι τα όρια του πατριωτισμού τους. Η πατρίδα των κανονικών, των προβλέψιμων, των άριστων.

Εμείς ήρθαμε από άλλες πατρίδες. τις πατρίδες των περιττών, των απρόβλεπτων, των ζωντανών. Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί ελευθερίας, λοιπόν.

Υ.Γ.  
Επιλέξαμε να πάμε στο δήμο της Ν. Φιλαδέλφειας- Ν. Χαλκηδόνας σε μια γειτονιά χτισμένη από πρόσφυγες,  τους κατεξοχήν περιττούς και απόβλητους της ελληνικής κοινωνίας και τότε και τώρα.

10 “στρατιωτάκια” της υπο-κριτικής τέχνης

Κυκλοφορεί στην πόλη των Ιωαννίνων

Το πρώτο τεύχος της εφημερίδας της Ελευθεριακής Συνδικαλιστικής Ένωσης Ιωαννίνων, το οποίο τυπώθηκε στην αυτοοργανωμένη τυπογραφική κολεκτίβα «Titivilus» σε 5000 αντίτυπα. Μοιράζεται στους δρόμους και στους χώρους εργασίας. Διατίθεται στο ΣΥΝΔΙ.Κ.Α.Τ. και σε όλους τους αυτοοργανωμένους και κινηματικούς χώρους των Ιωαννίνων.

Παρα την προσπάθεια των γραφειοκρατικών-κομματικών σχηματισμών, να αντιδράσουν ξανα άνευρα στα αντι-συνδικαλιστικά μέτρα, η αυριανή απεργία που εχει καλεστεί απο το Εργατικό Κέντρο, πρέπει να αναδείξει οτι υπάρχουν εργαζόμενες/οι, που δεν θα ανεχτούν ούτε την κρατική παρέμβαση στα συνδικάτα, ούτε τα παιχνίδια εξουσίας των κομμάτων. Η μαζικότητα είναι μεγάλο στοίχημα.

Όπως αναφέρεται και στη σελίδα του καταστήματος Ζαιρέ (πλ. Μαβίλη), το οποίο βρίσκεται στην ιδιοκτησία του Αντώνη Γκέκα, , το μαγαζί θέλει «να προσφέρει στον επισκέπτη μια ξεχωριστή εμπειρία». Δεν ξέρουμε αν όντως προσφέρει κάτι μοναδικό στους πελάτες  αλλά είμαστε σίγουρες πως στους εργζόμενους/-ες «προσφέρει» μοναδικές εμπειρίες εκμετάλλευσης. Ξεκινάει από τα χαμηλά και προφορικά συμφωνημένα μεροκάματα, τα μισά ή και λιγότερα ένσημα, την άρνηση πληρωμής δώρων και επιδομάτων, τα ξεχειλωμένα ωράρια και συνεχίζει με την άσχημη και προσβλητική συμπεριφορά και εν τέλει τις απειλές περί απόλυσης και καταστροφής τους. Λίγο πολύ ό,τι συμβαίνει σε κάθε εργασιακό χώρο, πόσο μάλλον στο χώρο του επισιτισμού.

Για μία ακόμη φορά, η απειλή έγινε πραγματικότητα, όταν εργαζόμενη του Ζαιρέ και μέλος του Σωματείου Βάσης Σερβιτόρων-Μαγείρων Ιωαννίνων αρνήθηκε να υπογράψει τη δήθεν καταβολή των Δώρων που αντιστοιχούσαν στους μήνες εργασίας της και απαίτησε την αποπληρωμή τους.  Το αφεντικό ενοχλήθηκε τόσο που μια εργαζόμενη διεκδικούσε τα δεδουλευμένα της που την απέλυσε απευθείας. Λίγες μέρες μετά της δόθηκε να υπογράψει μια απόλυση με άκυρα στοιχεία και φυσικά ασαφή το λόγο απόλυσης.  Στη συνέχεια και ενώ δέχθηκε απειλές  τόσο από τον ίδιο όσο και από τον λογιστή του και με το αφεντικό να την προσβάλει ακόμη και ενώπιον του Σωματείου, η ίδια προχώρησε σε καταγγελία στην τοπική Επιθεώρηση Εργασίας, διεκδικώντας δώρα, επιδόματα και μισθοδοσίες που δεν της είχαν καταβληθεί αλλά και την επαναπρόσληψή της έως τη λήξη της σύμβασης.

Για να δούμε όμως μερικά πράγματα για το αφεντικό του Ζαιρέ.

Ο Αντώνης Γκέκας, παρά τη μικρή του ηλικία, έχει στην ιδιοκτησία του εκτός από το Ζαιρέ και το μεσιτικό γραφείο Ioannina Home (Δωδώνης 69), καθώς και το Ioannina Cars(6^ο χλμ Ιωννίνων – Αθηνών). Δεν αρκεί που από ότι φαίνεται δεν ενδιαφέρεται και πολύ να πληρώσει τους εργαζομένους του, μέσω του μεσιτικού γραφείου αγοράζει και μάλιστα ακριβά την ανάγκη κάθε ανθρώπου για κάλυψη μίας από τις βασικές ανάγκες του, αυτή της στέγασης. Ιδίως τέτοια εποχή με τους νέους φοιτητές να συρρέουν κατά εκατοντάδες στην πόλη, ο Αντωνάκης , κάνει χρυσές δουλειές, αυτό φαίνεται εξάλλου και από το γεμάτο με κόσμο πεζοδρόμιο έξω από το εν λόγο γραφείο. Παράλληλα και μια και τα λεφτά δεν είναι ποτέ αρκετά για τα αφεντικά, τσεπώνει και κάτι χιλιάρικα από την πώληση μεταχειρισμένων οχημάτων. Επειδή όμως το χρήμα για να αυξηθεί δε μπορεί να μείνει σταθερό στα χέρια μιας μόνο επιχείρησης, αλλά παράλληλα ο Αντώνης δε θέλει να φύγει και από τα χέρια του, προτρέπει με διάφορους τρόπους τους πελάτες των δύο γραφείων να τσιμπήσουν κάτι στο εστιατόριό του, αφού του έχουν ήδη δώσει ένα σωρό λεφτά, ένας εκ των οποίων είναι και το μοίρασμα σε αυτούς εκπτωτικού κουπονιού για φαγητό στο Ζαιρέ. Οι επιχειρήσεις της οικογένειας Γκέκα μάλλον δεν έχουν τελειωμό μια και στα χέρια της βρισκόταν επί πολλά χρόνια και το εστιατόριο Αγνάντι (Παπάγου 2, Παμβώτιδος), το οποίο και για κακή τους τύχη έκλεισε πρόσφατα. Είναι να απορεί λοιπόν κανείς, πως με τέτοια δυνατότητα κίνησης κεφαλαίου, αδυνατεί υποτίθεται να πληρώσει δεδουλευμένα χρήματα.

Παρ’ όλα αυτά, ούτε αυτός ο εργοδότης σκέφτηκε δεύτερη φορά πριν αναφέρει πως από τη μία δεν έχει τα χρήματα να πληρώσει όσα η εργαζόμενη του ζητάει αλλά και πως τα έχει ήδη αποπληρώσει. Δυστυχώς για τον ίδιο, γνωρίζουμε πως κάθε επιχείρηση είναι χτισμένη πάνω στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και τον στραγγαλισμό των διεκδικήσεών τους. Το κεφάλαιο δε μπορεί να υπάρξει και να αναπτυχθεί εάν δεν πατήσει πάνω στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, έτσι και αυτό το γεγονός εργοδοτικής αυθαιρεσίας, δεν μας εκπλήσσει. Αντιθέτως, μας εξοργίζει και μας συσπειρώνει ακόμη περισσότερο, μια και γνωρίζουμε καλά πως για εμάς τους εργαζομένους τέτοια περιστατικά αποτελούν καθημερινότητα και το λόγο που πολλές και πολλοί από εμάς ζούμε μονίμως υπό τον φόβο και το άγχος της απλήρωτης εργασίας και της ανεργίας.

Για αυτούς τους λόγους και πολλούς ακόμη οι Γκέκας και ΣΙΑ και οι επιχειρήσεις τους θα μας βρουν απέναντί τους.

Μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να αντισταθούμε σε όλα αυτά, να παλέψουμε ενάντια στην υποτίμηση της εργασίας και των ζωών μας και εν τέλει να καταφέρουμε να σταματήσουμε τη μόνιμη εκμετάλλευση μας από κράτος και κεφάλαιο,  είναι  να συλλογικοποιήσουμε τις διεκδικήσεις μας, μέσω της συσπείρωσης και οργάνωσής μας στους χώρους εργασίας, στα σωματεία και στο δρόμο. Είναι η όξυνση του αγώνα ενάντια σε κάθε ¨μικρή¨ ή μεγάλη παρατυπία όσων καθημερινά μας εκμεταλλεύονται. Τις εκπτώσεις ας τις κάνουν στα μαγαζάκια τους, όχι στο μεροκάματό μας!

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΡΙΚΗ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Κλαδική Επισιτισμού

Παρέμβαση Πέμπτη 22/08, στις 09:45, έξω από την Επιθεώρηση Εργασίας (Σαλαμάγκα 1), εν΄ όψει της τριμερούς συνάντησης.

Ακολουθεί το κείμενο του Σωματείου Βάσης Σερβιτόρων – Μαγείρων Ιωαννίνων:

 Ζαϊρέ … σημαίνει εκδικητικές απολύσεις

Ατελείωτες ώρες εργασίας, απλήρωτες υπερωρίες, επισφάλεια στην εργασία. Αυτές οι προτάσεις είναι πολύ γνωστές σε όσες από εμάς εργαζόμαστε στον κλάδο του επισιτισμού. Όλες μας γνωρίζουμε τις φράσεις «έλα μωρέ κάτσε λίγο πάρα πάνω, δεν βλέπεις ότι έχει δουλειά», «δώρα/επιδόματα δεν δίνει η επιχείρηση», «εγώ τόσα δίνω για μεροκάματο». Το ωρομίσθιο μας ως σερβιτόροι αποτελεί πάντα μια εσωτερική προφορική συμφωνία με τα αφεντικά, που προφανώς είναι κατά του εργαζομένου! Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανάγκη για εργασία και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταβάλλουν ελάχιστες αποδοχές από τα νόμιμα δεδουλευμένα των εργαζομένων. Στην περίπτωση, βέβαια, που κάποιος αντιδράσει και τολμήσει να σηκώσει κεφάλι δεν διστάζουν να τον απολύσουν.

                Το εστιατόριο/μεζεδοτεχνείον Ζαϊρέ, που βρίσκεται στο Mόλο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση των παραπάνω, αφού πρόσφατα η επιχείρηση απέλυσε εργαζόμενη και μέλος του σωματείου, η οποία αρνήθηκε να υπογράψει μισθοδοσίες και δώρα, τα οποία δεν έχουν καταβληθεί. Συγκεκριμένα, η εργαζόμενη γυρίζοντας από την νόμιμη άδεια της, καλέστηκε να υπογράψει ότι παρέλαβε το επίδομα αδείας, χρήματα τα οποία θα κατατεθούν, αλλά θα πρέπει να επιστρέψει. Όταν αρνήθηκε να το κάνει, η εργοδοσία της έδωσε «λίγο χρόνο να το σκεφτεί». Έπειτα από λίγες μέρες, τα αφεντικά ζήτησαν για δεύτερη φορά από τη συναδέλφισσα να υπογράψει κι όταν εκείνη αρνήθηκε (εφόσον δεν είχε καταβληθεί κάποιο χρηματικό ποσό) της ανακοίνωσαν την απόλυσή της. Η ίδια παρ΄ ότι δεν τη δέχτηκε δηλώνοντας ότι η σύμβαση της λήγει σε 2 μήνες και ότι δεν θέλει να χάσει τη δουλειά της, υποχρεώθηκε να φύγει εκείνη τη στιγμή. Δεν μπορούμε, βέβαια, να αγνοήσουμε το γεγονός πως η εν λόγω εργαζόμενη είχε συνδικαλιστική δράση μέσα στην εργασία της διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και όσα δικαιούταν.

                Τις επόμενες μέρες, μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας, η εργοδοσία προσπαθούσε να υποχρεώσει τη συνάδελφο να υπογράψει όλα τα παραπάνω καθώς και την απόλυση της, παίρνοντας ως απάντηση την άρνησή της, από τη στιγμή που δεν είχε πραγματοποιηθεί καμία συναλλαγή, ενώ όσο για την απόλυση, πάνω στο έγγραφο υπήρχαν σκόπιμα ψευδή στοιχεία (λανθασμένη ημερομηνία στην τελευταία μέρα εργασίας, δεν αναγραφόταν ο λόγος απόλυσης και η σύμβαση αναφερόταν ως αορίστου χρόνου). Στο μεταξύ, η εργαζόμενη κατέθεσε την καταγγελία της στην επιθεώρηση εργασίας, διεκδικώντας το δώρο Πάσχα, επίδομα αδείας, τις μισθοδοσίες των δύο τελευταίων μηνών, καθώς και προσαυξήσεις νυχτερινής εργασίας και αργιών, ενώ ζήτησε και τη γνωστοποίηση της απόλυσης της με κλήτευση, όπως ορίζει ο νόμος.

Για εμάς οι λόγοι απόλυσης της συναδέλφου είναι ξεκάθαροι. Όπως γίνεται συνήθως τα αφεντικά ενοχλήθηκαν τόσο από τη διεκδίκηση των δεδουλευμένων  της και την εναντίωσή της στις εντολές τους όσο και από την καθημερινή συνδικαλιστική δράση που η ίδια είχε μέσα στο χώρο εργασίας της.

                Όλα αυτά για εμάς δεν είναι άγνωστα. Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα αφεντικά προσπαθούνε να εκμεταλλευτούν με κάθε τρόπο τους/τις εργαζόμενους/ες και καταπατούν με κάθε τρόπο τα δικαιώματα μας. Ωστόσο, εμείς εναντιωνόμαστε στην εργοδοτική αυθαιρεσία, συλλογικοποιούμε τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις μας, βρίσκοντας την αλληλεγγύη και την στήριξη στους/στις συναδέλφους/ισσες μας και όχι στα αφεντικά.

ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΜΕΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ΣΤΟ ΖΑΙΡΕ

Σωματείο Βάσης Σερβιτόρων & Μαγείρων Ιωαννίνων

svsm.ioannina@gmail.com

Τηλ.:6946931491

Μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης στην κατάληψη Μπρούκλυν Πέμπτη 18/07, στις 12:30, στο παρκάκι πίσω από την Ακαδημία και Παρασκευή 19/07, στις 21:00, στο Κουρμανιό.

Ενημέρωση από την εκκένωση της Μπρούκλυν, Γιάννινα

Στις 15/07/2019, τα χαράματα , γύρω στις 6 πραγματοποιήθηκε επιχείρηση εκκένωσης και κατεδάφισης της κατάληψης Μπρούκλυν. Σε αντίθεση με ό,τι αναφέρεται στα καθεστωτικά για εγκατάλειψη του σπιτιού από τους κατοίκους του, το σπίτι προφανώς συνέχιζε να κατοικείται και μόλις την προηγούμενη βδομάδα είχε δημόσια ανοιχτή εκδήλωση. Οι μπάτσοι λοιπόν σε πλήρη συνεννόηση με τα συνεργεία και τον εργολάβο φρόντισαν να εισβάλλουν στο μικρό μεσοδιάστημα που το σπίτι έμενε σχεδόν καθημερινά άδειο για κάποια ώρα λόγω των ωραρίων δουλειάς των καταληψιών. Καθώς λοιπόν μία εκ ων καταληψιών βρισκόταν στο δρόμο για την επιστροφή στο σπίτι ειδοποιείται από τυχαία διερχόμενο γείτονα ότι «έξω από το σπίτι γίνεται χαμός». Σπεύδει εκεί, ενώ αρχίζει να ενημερώνεται και αλληλέγγυος κόσμος. Δυο κλούβες ματάδες, όλη η ομάδα ΟΠΚΕ, Διας και ένας υπεράριθμος συρφετός από ασφαλίτες και καπελάκηδες είχαν κατακλύσει τη γειτονιά και είχαν κλείσει την κυκλοφορία στους γύρω δρόμους ενώ μια μπουλντόζα είχε αρχίσει να γκρεμίζει τον μπροστά τοίχο του σπιτιού. Τα κραξίδια στους μπάτσους και η απάιτηση της συντρόφισσας να μπει στο σπίτι σταμάτησαν προσωρινά την μπουλντόζα. Με το πέρασμα του χρόνου προσέγγισαν το σπίτι και άλλοι σύντροφοι και συντρόφισσες ενώ κατάφεραν να μπουν στο σπίτι κάποιοι ακόμα καταληψίες μιας και πλέον μπάτσοι και εργάτες των συνεργείων είχαν μπει σε διαδικασία επίσπευσης του αδειάσματος του σπιτιού απο τα αντικείμενα που βρίσκοταν εντός. Μια ομάδα αλληλέγγυων είχε μαζευτεί σε σημείο που είχε οπτική επαφή με το σπίτι αλλά ήταν αδύνατο να προσεγγίσει περισσότερο, έκανε αισθητή την παρουσία της με συνθήματα που ενώνονταν με τις φωνές των καταληψιών. Όταν τελείωσε το άδειασμα του σπιτιού, δύο εκ των καταληψιών αρνήθηκαν να αποχωρήσουν από το σημείο όπως τους προτάθηκε από τους αρχίμπατσους. Έμειναν λέγοντας πως δεν πρόκειται για οικειοθελή αποχώρησή τους από το σπίτι αλλά για τη βίαιη εκκένωση του σπιτιού του οποίου κατοικούν και είναι πρόθυμοι να αναλάβουν την ευθύνη για αυτή τους την επιλογή. Οδηγήθηκαν στο περιπολικό και από κει στο τμήμα. Ήταν ξεκάθαρο πως η γραμμή των μπάτσων ήταν να μη δοθεί συνέχεια και να μην υπάρξουν συλλήψεις, ακόμα και οι βρισιές και προσβολές των καταληψιών ενάντια στους μπάτσους μέσα στο τμήμα δεν στάθηκαν ικανά να μετατρέψουν τις προσαγωγές σε συλλήψεις και εν τέλει οι σύντροφοι αφέθηκαν ελεύθεροι. Το μικρό σπιτάκι στην Ακαδημίας 16 γκρεμίστηκε ολοσχερώς, όμως δυστυχώς για τους εχθρούς της ελευθερίας οι ιδέες μας δεν καταρρέουν μαζί με τα ντουβάρια.

Κατάληψη Μπρούκλυν

ΥΓ. Παρεμπιπτόντως, οι ιδιοκτήτες είναι τόσο θαρραλέοι και υπερήφανοι για τις επιλογές τους που κανείς από τους 17 δεν ήταν παρών. Ενώ τα συνεργεία που γκρέμιζαν ήταν του εργολάβου Παπαθανασίου, του έταιρου δειλού καθηκιού που το προηγούμενο διάστημα διατείνονταν πως έχει αποχωρήσει από την υπόθεση.

https://athens.indymedia.org/post/1599118/

https://athens.indymedia.org/post/1599118/

Οι εκλογές δεν είναι η ¨γιορτή της δημοκρατίας¨.
Είναι το πανηγύρι της.
Απλώς πάντα, γλεντούν μόνο ορισμένοι.

Είμαι εργάτης, δεν ψηφίζω! Αυτός ήταν ο τίτλος του αντιεκλογικού μανιφέστου, που εκδόθηκε στην επαναστατική συνδικαλιστική εφημερίδα ¨Άμυνα¨, το 1920. (βλ. εικ. 1) 100 χρόνια μετά, πολλά έχουν αλλάξει. Αυτό που σίγουρα έχει μείνει ίδιο, είναι η βάση του καπιταλιστικού συστήματος, σε πολιτειακό επίπεδο, που είναι η αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ενός ολιγαρχικού εκτρώματος το οποίο αναπνέει και διαιωνίζεται μέσω της εκλογικής διαδικασίας.
Οι προηγούμενοι μήνες, έχουν χαρακτηριστεί από σωρεία εκλογικών αναμετρήσεων (περιφερειακές, δημοτικές, ευρωεκλογές) και αναμένονται και οι βουλευτικές στις 7 Ιούλη. Όπως πάντα συνοδεύονται από παροχές-φιλοδωρήματα, ρουσφέτια και υποσχέσεις που όλοι/ες γνωρίζουν πως ποτέ δεν τηρούνται. Τα κόμματα-εταιρίες, πουλάν όσο το δυνατόν καλύτερο ¨προϊόν¨, υποτίθεται φέρνοντας ανανεωμένα προγράμματα και πρόσωπα, αφήνοντας τους ψηφοφόρους να επιλέξουν ποιον δυνάστη προτιμούν. Ας μην γελιόμαστε όμως. Τα προγράμματα είναι ταυτόσημα, συγκλίνουν πάντα στην ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, τις προϋποθέσεις για επιχειρηματική ανάπτυξη και την στήριξη των μικρών και μεγάλων αφεντικών να συμπιέσουν κι άλλο την δυνατότητα επιβίωσης των εργαζομένων. Τα κόμματα εξουσίας δεν έχουν διαφορές, υφίσταται ουσιαστικά ένα μόνο κόμμα, μια μόνο πολιτική για την ακρίβεια: Η πολιτική του Κεφαλαίου. Όσο ένα κόμμα πλησιάζει στην εξουσία, τόσο περισσότερο ενσωματώνεται σε αυτή την πολιτική. Θυμήσου λοιπόν, την εξουσία δεν την ασκεί το κόμμα που θα επιλέξεις. Αυτοί θα διαχειριστούν τις επιμέρους επιλογές. Την εξουσία την ασκεί το Κεφάλαιο, που σου έχει κατσικωθεί στο σβέρκο κάθε μέρα και καθορίζει το πως ζεις κι εργάζεσαι.
Σε αυτό το πλαίσιο εγκολπώνονται δυστυχώς και τα μικρά κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, τα οποία ενώ διακηρύσσουν πως εναντιώνονται στο αστικό καπιταλιστικό σύστημα, προτάσσοντας την σοσιαλιστική κυβέρνηση, στην ουσία νομιμοποιούν με την συμμετοχή τους την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
Ισχυρίζονται ότι με αυτό τον τρόπο, θα αποτυπωθεί το στίγμα τους στο εκλογικό αποτέλεσμα και αυτό με τη σειρά του θα βοηθήσει στην όξυνση των αγώνων. Αυτή η τακτική όμως είναι εντελώς αδιέξοδη και ιστορικά αποτυχημένη. Θυμίζει το αιώνιο ερώτημα με το αυγό και την κότα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του μουσουλμανικού κόμματος Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας(ΚΙΕΦ), που εδώ και πολλά χρόνια, συνεργαζόμενα με αστικά κόμματα ή ακόμη και με αυτόνομη κάθοδο στις εκλογικές αναμετρήσεις, καταγράφει πολύ υψηλά ποσοστά(στις ευρωεκλογές του 2019 βγήκε πρώτο στην Ροδόπη, βλ. εικ 2).Ποιος άκουσε κάτι για το τι ζητούν οι ψηφοφόροι αυτού του κόμματος; Πόσο βελτιώθηκε η ζωή των μουσουλμάνων της Θράκης με αυτή την ισχυρή αποτύπωση; Καθόλου.
Ακόμη χειρότερα ορισμένοι, διενεργούν αγώνες αποβλέποντας αποκλειστικά ¨να κάνουν ταμείο¨ στις εκλογές, μέσω αυτών. Η περίπτωση των κινητοποιήσεων ενάντια στις εξορύξεις πετρελαίων στην ‘Ήπειρο και αλλού, ανέδειξε περίτρανα αυτή την αφομοιωτική τακτική. Τα αιτήματα συχνά συνδέθηκαν με το στοίχημα για το ποια κυβέρνηση ή ποια δημοτική/περιφερειακή αρχή θα επιτρέψει τις εξορύξεις. Η κυριαρχία της αντίθετης πολιτικής, που υποστηρίζει τα πετρέλαια και την καταστροφή της φύσης έχει παράξει πλέον ηττοπάθεια.
Η σύνδεση των αγώνων με το εκλογικό άρμα, οδηγεί πάντα στην εκτόνωση και την απογοήτευση. Όσες και όσοι ασχολούνται με τους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες χωρίς κομματικές παρωπίδες, το έχουν βιώσει στο πετσί τους. Η κομματοκρατία κατάπιε τους αντι-μνημονιακούς αγώνες κι έφερε στην εξουσία τον μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η μετατροπή των σωματείων με μικρά κοινοβούλια πολιτικών αντιπαραθέσεων έχει καταστρέψει το συνδικαλιστικό κίνημα.

Έχει σημασία να απέχεις στις 7 Ιουλίου!
Μεγαλύτερη σημασία όμως έχει τι θα κάνεις τις υπόλοιπες μέρες!

Πολλοί θεωρούν πως η μη συμμέτοχη στην ψηφοφορία, σημαίνει αδιαφορία για τα κοινά. Στην πραγματικότητα όμως, η πραγματική αδιάφορη στάση, είναι να ρίχνεις μια ψήφο κάθε 4 χρόνια και να αναθέτεις σε άλλους να λύσουν (που μάλλον δε θα λύσουν) τα δικά σου προβλήματα. Η καθημερινή συμμετοχή στις συνδικαλιστικές και κοινωνικές δομές, η δράση και ο αγώνας για καλύτερους όρους ζωής στο σήμερα και το αύριο, δεν συγκρίνονται με ένα ψηφοδέλτιο. Επιπλέον, η εκλογική διαδικασία, λειτούργει και ως επίφαση δημοκρατικής νομιμοποίησης για την κάθε εξουσία, με την έννοια ότι η κάλπη – εκτός από πολιτικές καριέρες-βγάζει και την βούληση της κοινωνίας.

Η συνειδητή αποχή είναι η πραγματική ΔΥΝΑΜΗ

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ, γιατί όλα τα κόμματα, συγκλίνουν απόλυτα στο ζήτημα της αναγκαιότητας συμμετοχής στις εκλογές; Είναι τόσο δημοκράτες όσο διατείνονται; Ή μήπως αναγνωρίζουν και φοβούνται την δύναμη της αποχής και την συνειδητή στάση απαξίωσης προς τις επίσημες διαδικασίες του πολιτικού συστήματος;

Τι θα γινόταν αν ψήφιζαν ελάχιστοι;

Οι κυβερνήσεις, έτσι κι αλλιώς βγαίνουν με μικρά ποσοστά του εκλογικού σώματος. Δεν τους επιλέγει η πλειοψηφία. Τους επιλέγουν οι περισσότεροι από όσους ψήφισαν. Οι συγκεκριμένοι με τι κριτήριο ψηφίζουν; Σχεδόν κανείς δεν έχει διαβάσει τα πολιτικά προγράμματα των κομμάτων, ούτε έχει κρίνει την πορεία των υποψηφίων στον χρόνο. Αυτό που κυριαρχεί είναι το ρουσφέτι, το βόλεμα και το σωστό marketing. Η ¨δημοκρατία¨ τους στηρίζεται στις γαμάτες αναρτήσεις και τις στημένες εκπομπές.
Αν όμως, η συντριπτική πλειοψηφία αρνούταν το ρόλο τους ως ψηφοφόροι, θα μπορούσαν τα κόμματα να κυβερνήσουν; Θα μπορούσαν. Με μεγαλύτερη δυσκολία ίσως, αλλά θα τα κατάφερναν. Εδώ είναι το ζήτημα. Η συνειδητή αποχή πάει χέρι – χέρι με την συνειδητή δράση. Η άρνηση να τους ψηφίσεις, απαιτεί και την άρνηση να αποδεχτείς, ό,τι θα προσπαθήσουν να σου επιβάλλουν. Χρειάζονται αγώνες.
Συναδέλφισσα/ε,

Στις 7 Ιούλη μην πας να ψηφίσεις. ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΜΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΕΙΣ!

Μην γυρίσεις στον καναπέ και την οθόνη του κινητού σου. Μην τους δίνεις την δυνατότητα να σε ελέγχουν και να αποφασίζουν για τον μέλλον. Οργανώσου, σκέψου, δράσε. Στις 7 Ιούλη στείλε ένα πραγματικό μήνυμα. Ένωσε την φωνή σου, με τους χιλιάδες αγωνιζόμενους και κάντην κραυγή, που θα θορυβήσει την εξουσία.
Ένωσε τα χέρια σου -τα οποία αν θέλουν- δημιουργούν και καταστρέφουν τα πάντα, με τα χιλιάδες χέρια όσων παλεύουν καθημερινά για να γκρεμίσουν τον κόσμο της εξαθλίωσης, της εκμετάλλευσης και της μιζέριας, να διαλύσουν τον κόσμο των αφεντικών.

Και τι γίνεται μετά;

Το κείμενο που διάβασες, δεν είναι ένα προεκλογικό κείμενο. Δεν έχουμε πρόγραμμα υποσχέσεων και έτοιμων λύσεων. Είναι ένα αντιεκλογικό κείμενο. Είναι οι σκέψεις μας ενάντια στην λογική της ανάθεσης, του κοινοβουλευτισμού και της δήθεν δημοκρατίας. Επιλέγουμε συνειδητά να απέχουμε από αυτό το πανηγύρι και το κάνουμε με τους δικούς μας όρους. Τους όρους της οργάνωσης και του διαρκούς αγώνα την προηγούμενη, την ίδια και την επόμενη μέρα των εκλογών. Συμμετέχουμε στην πολιτική και κοινωνική ζωή όχι μέσα από μια 5λεπτη στάση πίσω από το παραβάν, αλλά μέσα από την συμμετοχή μας στα σωματεία βάσης, την συλλογικοποίηση των αντιστάσεων μας κάθε μέρα και μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς, τη συγκρότηση ακηδεμόνευτων σχέσεων και δεσμών μεταξύ των εργαζομένων για την οικοδόμηση μιας ταξικης ενότητας που θα κάνει τον συνδικαλισμό ξανά επικίνδυνο.

-ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. ΚΑΜΙΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
-ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΑΝΤΙΕΡΑΡΧΙΚΕΣ, ΙΣΟΤΙΜΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΕΣ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ
-ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΓΕΙΤΩΝΙΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ,ΔΡΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΕΠΙΛΥΣΗ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ. ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ (ΤΡΟΦΗ,ΣΤΕΓΗ,ΦΑΡΜΑΚΑ) ΜΕΣΩ ΑΠΑΛΟΤΡΟΙΩΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ.
-ΣΥΝΔΕΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
-ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΕ ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΑ
-ΑΔΕΙΑΛΕΙΠΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
-ΚΗΡΥΞΗ ΑΠΕΡΓΙΩΝ ΜΕ ΔΙΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΡΗΞΕΩΝ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ
-ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΤΣΑΚΙΣΜΑ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ